Laptop on a wooden table

­­Հա­մա­ցան­ցա­յին որ­սոր­դու­թիւն­ներ

Ե­րեք կի­նե­րը եւ եր­ջան­կու­թիւ­նը…

ՄԻՆՍԱՐ

­­Հին տա­րի­նե­րուն, ե­րեք կի­ներ միաս­նա­բար կը ճամ­բոր­դէին, երբ յան­կարծ տե­սան, հսկայ ու խո­րունկ փո­սի մը մէջ ին­կած չոր­րորդ կին մը…
Ա­նակն­կա­լի ե­կան, բայց ան­մի­ջա­պէս հասկ­ցան, որ այդ կի­նը՝ Եր­ջան­կու­թիւնն էր…
Ե­րեք կի­նե­րէն ա­ռա­ջի­նը ը­սաւ…
— Եր­ջան­կու­թիւն, կ­’ու­զեմ ին­ծի գե­ղեց­կաց­նես…
Ան­մի­ջա­պէս վե­րա­ծո­ւե­ցաւ շատ գե­ղե­ցիկ կնկան մը եւ ու­րախ-զուարթ մեկ­նե­ցաւ…
— Երկ­րորդ կի­նը ը­սաւ…
— Եր­ջան­կու­թիւն, կ­’ու­զեմ ին­ծի հարս­տաց­նես…
Ան­մի­ջա­պէս՝ ոս­կի­նե­րով եւ ա­դա­մանդ­նե­րով լե­ցուն տոպ­րակ մը ներ­կա­յա­ցաւ առ­ջե­ւը… կի­նը յափշ­տա­կեց տոպ­րա­կը եւ ինքն ալ, ու­րախ-զուարթ մեկ­նե­ցաւ…
Եր­րորդ կի­նը լուռ կը մնար…
Ին­կած փո­սին մէ­ջէն, Եր­ջան­կու­թիւ­նը հար­ցուց…
— Ը­սէ նա­յիմ, դուն ի՞նչ կ­’ու­զես որ տամ քե­զի…
Եր­րորդ կի­նը դէ­պի փո­սը ծռե­ցաւ եւ ձեռ­քը եր­կա­րե­լով ը­սաւ…
— ­­Ձեռքդ տուր ին­ծի…
Եւ օգ­նեց, որ եր­ջան­կու­թիւ­նը ին­կած փո­սէն դուրս ել­լայ…
Ետ­քը՝ շա­րու­նա­կեց իր ճամ­բան…
Եր­ջան­կու­թիւ­նը ժպտե­ցաւ եւ ի­րեն հե­տե­ւե­ցաւ…

minsar55gmail.com