Ամանորի եւ Մեր Տիրոջ՝ Յիսուս Քրիստոսի Ս. Ծննդեան ու Աստուածայայտնութեան տօներուն առիթով, հոգեկան ցնծութեամբ, սիրով եւ օրհնութեամբ կ՛ողջունենք մեր ժողովուրդի բոլոր զաւակները մաղթելով, որ 2017 տարին իր հետ բերէ համայն հայութեան խաղաղութիւն, յաջողութիւն եւ փափաքներու իրականացում:
Սուրբ Ծնունդը համաքրիստոնէական առումով ամէնէն կարեւոր եւ նշանակալի խորհուրդներէն է: Աստուածայայտնութեան, առ այդ Աստուծոյ մարդեղացման խորհուրդը պարփակող, մարդուն հանդէպ Աստուծոյ գերագոյն սիրոյ խորհրդանիշը եղող տօնն է։ Այս առումով համայն մարդկութեան վերածնունդի խորհրդանիշ է այս մեծ Խորհուրդը, որ հիմնականին մէջ իբրեւ ուղեցոյց մարդուն կը շնորհէ մեղքերէն ազատագրուելու, միայն աշխարհայինով չտարուելու եւ Քրիստոսավայել կեանք ու կենցաղ ունենալու ընտրանքը։ Եւ խորքին մէջ ճիշդ պիտի չըլլար Աստուածն ու Մարդ հասկացողութիւնները հակասական ընկալումներով բացատրելը։ Մարդը ստեղծուած է Աստուծոյ պատկերին համաձայն, Անոր շունչով, Աստուածային շնորհքներով, հոգիով, բանականութեամբ, ֆիզիքական կատարելագործութեամբ, մէկ խօսքով Աստուածային արարչագործութեամբ։ Բայց նաեւ` տրուած է իրեն ազատութիւնը ընտրելու Աստուածայինը, այն ինչ որ շնորհուած է իրեն ի վերուստ, եւ ոչ թէ աշխարհիկը, մակերեսայինն ու զուտ նիւթականը։ Այս ընտրութիւնն է, որ առաջին օրէն դրախտային կեանքին մէջ նոյնիսկ տրուած էր մարդուն քալելու Աստուծոյ ցոյց տուած ուղիէն։ Այլ ուղի ընտրելը կործանարար կ՛ըլլայ մարդուն համար, որուն կեանքի շունչը փչած է Աստուած ինքը։
Ծնունդը այս բոլորին մասին մտածելու առիթ է. խոկալու, ինքնահայեցողական մօտեցումով քննարկելուշ թէ մենք իբրեւ մարդկութեան մաս կազմողներ, ինչպէ՞ս ընկալած ենք Աստուծոյ կողմէ մեզի տրուած շունչը, կեանքը, կենցաղը եւ որքանո՞վ արժանի ենք այդ շնորհքին։ Կեանքի մէջ բազմաթիւ դժուարութիւններ, նեղութիւններ տառապանքներ կրնան մեզ հեռացնել Աստուծմէ, յուսահատեցնել եւ հաւատքէ պարպուած յանձնուելու տրամադրութիւնները զարգացնել։ Պէտք է վերստին ծնիլ, միայն վերստին ծնելով է, ա՛յն ալ հոգեկան իմաստով, որ կրնանք յաղթահարել դժուարութիւնները։
Իսկ այդ վերածնունդը կը կապուի Քրիստոսի Ծնունդին հետ։ Հոգեկան Ծնունդի մասին է ընդգծումը, որ մեզ իբրեւ մարդ, իբրեւ անհատ, իբրեւ ընկերային էակ, կը նորոգէ ու կը վերանորոգէ ընդմիշտ կապուած մնալու Քրիստոսին։
Իբրեւ ազգ ու հաւաքականութիւն, իբրեւ համայնք, նաեւ վերածնուելու կարիք ունինք բոլորս ամէն օր։ Տառապանքներ, դժուարութիւններ, յուսահատութիւններ կը պատեն մեզ, մենք իբրեւ մարդիկ դատելու իրաւունք չունինք մէկզմէկուն։
Աստուած է, որ կը դատէ եւ ըստ այնմ կը տնօրինէ։ Դատումները, մեղադրանքները, բամբասանքները, սուտն ու իրականութիւնը իրար խառնած տարաձայնութիւնները մեզ կը հեռացնեն Քրիստոսէն։ Մինչ Քրիստոս բարութիւն է, համբերութիւն, հանդուրժողականութիւն, ներողամտութիւն, սէր, խաղաղութիւն եւ հոգեկան հանգստութիւն։
Մեր հայրենիքի երկու հանրապետութիւններուն հիմնադրութեան 25ամեակը նշեցինք անցնող տարուան ընթացքին։ Այս յոբելեանը առիթ է նաեւ համազգային մեր վերածնունդին։ Նոր պետութիւն դառնալու, նոր հասարակութիւն դառնալու, վերածնելու նոր արժէքներով, որոնք հիմնուած պիտի ըլլան արդարութեան, հանդուրժողականութեան, իրար յարգելու եւ սիրելու սկզբունքներուն վրայ։ Ճիշդ է, մեր 25ամեակը կրնար շուքի մէջ մնալ, որովհետեւ Սեպտեմբերէն քանի մը ամիս առաջ էր, որ մեր թշնամիները յանկարծակի պատերազմ յայտարարեցին Արցախի դէմ եւ ամենավայրագ գործողութիւնները կատարեցին անզէն բնակչութեան դէմ: Հայ ժողովուրդը պատուով դուրս եկաւ այս փորձութենէն։ Սուղ արժեց մեզի այս պատերազմը։
Այսօր Խթման գիշերն ու Սուրբ Ծննդեան տօնը սուգի մէջ կը նշեն հարիւրաւոր ընտանիքներ։
Առ յաւէտ մեկնած են երիտասարդ զաւակներ, խեղդող կարօտ ձգելով իրենց ետին։ Անոնք վերածնած են, մեկնելով յաւիտենականութիւն։
Հայրենիքի, նպատակին եւ հաւատքի համար անձնազոհութիւնը, գերագոյնը` կեանքը տալու փաստը, մարտիրոսացումը, սուրբ արժէք է եւ հոգեկան վերածնունդի վսեմագոյն քայլ։ Բայց այդ հերոսներուն ըրածը առիթ է նաեւ մեզի, այս երկրագունդին վրայ մեր կեանքը շարունակողներուս հոգեպէս վերածնելու, գիտակցելու, որ ի յիշատակ այդ հերոսներուն, մենք իբրեւ հայութիւն՝ վերանորոգ ուխտով, յանձնառութեամբ, պէտք է լծուինք հայրենիքի զարգացման, իրաւունքներու վերատիրացման մեր գործին եւ պայքարին:
Այսօր նաեւ համեմատական խաղաղութեան հաստատման հետ կը վերածնի սուրիահայութիւնը՝ հալէպահայութիւնը մասնաւորաբար։
Վերջին հինգ տարիներուն մեր ժողովուրդը Սուրիոյ մէջ շատ տառապեցաւ կրելով պատերազմի արհաւիրքն ու հետեւանքները: Այո խաղաղութիւնը տակաւին ամբողջովին չէ վերահաստատուած։ Բայց առաջին քայլերուն առընթեր մեր ժողովուրդը դուրս կու գայ խաւարէն եւ արագօրէն կը լծուի վերականգնման աշխատանքներուն։ Եւ այստեղ անպայման պէտք է մտածենք, որ Մեծի Տանն Կիլիկիոյ Արամ Ա. Վեհափառ Հայրապետը, վերանորոգման տարի կը յայտարարէ 2017ը, նկատի ունենալով մեր ժողովուրդին ինքնավերանորոգումը ի Հայաստան, յԱրցախ եւ Ի Սփիւռս աշխարհի։
Վերանորոգումը վերածնունդ է. իսկ հոգեպէս վերածնիլը սերտօրէն առնչուած է Սուրբ Ծնունդի Մեծ Խորհուրդին հետ։ Խորհուրդ Մեծ ու Սքանչելիին հետ…
Մեր հայրենիքին թէ Սփիւռքի մէջ, այսօր բոլոր ժամանակներէն աւելի՝ մենք վերածնուելու պէտք ունինք ազգովին։ Հայրենիքի մէջ՝ փոփոխութիւներ բերելու մեր պետական եւ հասարակական կեանքին, իրար հանդուրժելու, միասին կառուցելու մեր երկիրը։ Իսկ Սփիւռքի մէջ՝ իրար հետ միասին աշխատելու, աւելի կազմակերպուելու եւ մեր դէմ գոյութիւն ունեցող բազում դժուարութիւնները յաղթահարելով, մեր համայնքներու զարգացման նպաստելու։ Միայն հոգեկան խաղաղութիւն ամբարելէ ետք է, որ հանգիստ հոգիով ու խղճով կը յաջողինք զգալ մեր ինքնավերածնունդը եւ մեր ընկերոջ, ընտանիքին եւ մեր շրջակայքին ըսել. «Քրիստոս Ծնաւ եւ Յայտնեցաւ. Մեզ եւ Ձեզ Մեծ Աւետիս»։ Պատրաստ ըլլանք այս աւետիսը իրար փոխանցելու:
Շնորհաւոր Նոր Տարի,
Քրիստոս Ծնաւ եւ Յայտնեցաւ։
Հայրական սիրոյ ջերմ ողջունիւ
Աղօթարար՝
Խորէն Արք. Տողրամաճեան
Առաջնորդ Յունաստանի Հայոց
