Խաչվերացի տօնը՝ Գավալայի մէջ

­Կի­րա­կի՝ 17 ­Սեպ­տեմ­բեր 2017ին, ­Գա­վա­լա­յի հա­յու­թիւ­նը՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ հո­գե­ւոր հո­վի­ւին, ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դին եւ ­Հայ Գ­թու­թեան ­Խա­չին, ան­գամ մը եւս իր ուխ­տին հա­ւա­տա­րիմ փա­ռա­ւոր կեր­պով տօ­նա­կա­տա­րեց Ս. ­Խաչ ե­կե­ղեց­ւոյ ա­նուա­նա­կո­չու­թիւ­նը։
­Շա­բաթ ա­ռա­ւօտ, հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Պա­րէտ Քհնյ. ­Խա­չե­րեան օրհ­նեց ա­ղը եւ հա­ւա­տա­ցեալ­ներ սկսան պատ­րաս­տել մա­տա­ղը։ ­Մին­չեւ ան­ցեալ տա­րի, մա­տա­ղը կը պատ­րաս­տո­ւէր Մ­սը­րեան ըն­կե­րու­թեան շրջա­փա­կին մէջ։ ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դը վեր­ջերս ե­կե­ղեց­ւոյ խո­հա­նո­ցին մէջ յա­տուկ վայր մը շի­նել տո­ւաւ, որ­պէս­զի մա­տա­ղը այ­լեւս հոն պատ­րաս­տո­ւի։
­Կի­րա­կի ա­ռա­ւօտ, Ս. ­Պա­տա­րա­գը մա­տու­ցեց ­Պա­րէտ Քհնյ. ­Խա­չե­րեան, իսկ եր­գե­ցո­ղու­թիւ­նը կա­տա­րեց ­Գո­մո­թի­նիի դպրաց դա­սը, խմբա­վա­րու­թեամբ՝ տիկ. ­Նէլ­լի Անդ­րէա­սեա­նի։ Ըն­դա­ռա­ջե­լով ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դի հրա­ւէ­րին՝ ներ­կայ էին Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ան­դամ տիկ. ­Զա­պէլ Այ­վա­զեան, Հ.Յ.Դ. ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի ան­դամ ընկ. Ատ­րիկ Ս­տե­փա­նեան, ­Միջ-­Թա­ղա­յի­նի ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պետ­րոս ­Մել­քո­նեան, ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուրդ­նե­րու ա­տե­նա­պետ­ներ ու ան­դամ­ներ եւ գնա­հա­տե­լի թո­ւով հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուրդ։
­Պա­տա­րա­գիչ ­Քա­հա­նայ ­Հայ­րը իր քա­րո­զին մէջ ը­սաւ, թէ Ք­րիս­տո­սի հե­տե­ւորդ­նե­րը ի­րենց ան­ձե­րը վստա­հած էին Ա­նոր՝ որ­պէս քաջ հո­վի­ւի։ Ք­րիս­տոս ա­նօ­թի­նե­րը կը կե­րակ­րէր, հի­ւանդ­նե­րը կը բժշկէր, մո­լո­րած­նե­րը կը փրկէր, յու­սալ­քո­ւած­նե­րուն յոյս կը ներշն­չէր։ ­Տի­րոջ յա­րու­թե­նէն ետք, հե­տե­ւորդ­նե­րը մնա­ցին ա­ռանց ա­ռաջ­նոր­դի ու սկսան փնտռել Ա­նոր հետ­քե­րը։ Ք­րիս­տոս Ս. ­Խա­չը թո­ղեց հե­տե­ւորդ­նե­րուն՝ որ­պէս Իր նշա­նը։ ­Խա­չը դար­ձաւ միաց­ման կէտ եւ հո­վա­նի՝ բո­լոր քրիս­տո­նեա­նե­րուն հա­մար։ Ան՝ որ Ք­րիս­տո­սի հետ­քե­րուն կը հե­տե­ւի, կը հաս­նի խա­չին։ Ո­մանք ­Խա­չի ճա­նա­պար­հը կը նմանց­նեն նեղ, դժո­ւար կամ տա­ռա­պան­քի ճա­նա­պար­հի։ ­Մինչ­դեռ ­Խա­չի ճա­նա­պար­հին վրայ Ք­րիս­տո­սի իւ­րա­քան­չիւր հետ­քը կը ներ­կա­յաց­նէ Ա­նոր ի­մաս­տուն խօս­քե­րէն մին։ Իւ­րա­քան­չիւր քայ­լը կ­’ու­սու­ցա­նէ բա­րո­յա­լից պատ­գամ­նե­րէն մին։ ­Խա­չի ճա­նա­պար­հը մար­դու փրկու­թեան ու եր­ջան­կու­թեան ճա­նա­պարհն է։
­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին տե­ղի ու­նե­ցաւ ա­ւան­դա­կան մա­տա­ղօրհ­նէք եւ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ծա­ռա­յած հո­գե­ւոր հո­վիւ­նե­րու, դպրաց դա­սի ու թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ան­դամ­նե­րու եւ բա­րե­րար­նե­րու հո­գի­նե­րուն հա­մար հո­գե­հան­գիստ։ ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դը մա­տա­ղին հետ ժո­ղո­վուր­դին բաժ­նեց նաեւ օրհ­նո­ւած ռէ­հան։
­Կէ­սօ­րո­ւան ժա­մը 1։30ին, «Ա­լեք­սանտ­րոս» ճա­շա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ պաշ­տօ­նա­կան ճաշ­կե­րոյ­թը։ ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ պրն. Աբ­րա­համ Աշ­րեան խօսք առ­նե­լով բա­րի գա­լուստ մաղ­թեց ներ­կա­նե­րուն եւ շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց ի­րենց քա­ջա­լե­րան­քին հա­մար։ Ա­պա՝ բեմ հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ տիկ. ­Զա­պէլ Այ­վա­զեան։ Ան յա­նուն ­Թե­մա­կալ Ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեա­նին եւ Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան շնոր­հա­ւո­րեց ­Գա­վա­լա­յի ­Հո­գե­ւոր ­Հո­վի­ւը, ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուրդն ու հայ հա­մայն­քը եւ մաղ­թեց յա­ջո­ղու­թիւն։ Ա­պա՝ խօսք ա­ռաւ ­Պա­րէտ Քհնյ. ­Խա­չե­րեան։ Ան յա­նուն պաշ­տօ­նա­կան հիւ­րե­րուն եւ ժո­ղո­վուր­դին ջեր­մօ­րէն գնա­հա­տեց ­Գա­վա­լա­յի ­Թա­ղա­յին ­Խոր­հուրդն ու Գ­թու­թեան ­Խա­չը, ի­րենց անձ­նո­ւէր ծա­ռա­յու­թեան հա­մար։ Ա­պա՝ մաղ­թեց ա­նոնց քա­ջա­ռող­ջու­թիւն ու նո­րա­նոր յա­ջո­ղու­թիւն։ ­Ճաշ­կե­րոյ­թի ըն­թաց­քին ­Հայ Գ­թու­թեան ­Խա­չի «­Սե­ւան» մասնաճուղի վար­չու­թիւ­նը կազ­մա­կեր­պեց վի­ճա­կա­հա­նու­թիւն։ Իսկ ներ­կա­նե­րը հա­յե­րէն եր­գե­րով, աս­մունք­նե­րով ու պա­րե­րով մթնո­լոր­տը ճո­խա­ցու­ցին։
ԹՂԹԱԿԻՑ