Եւ­րո­պա­կան ­Միու­թիւ­նը խստօ­րէն կը դա­տա­պար­տէ ­Թուր­քիան

Եւ­րո­պա­կան ­Միու­թեան ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րը խստօ­րէն կը դա­տա­պար­տեն ­Թուր­քիոյ ա­պօ­րի­նի քայ­լե­րը ­Կիպ­րո­սի բնա­կան կա­զի ծո­վա­յին գօ­տի­նե­րուն վրայ, ինչ­պէս նաեւ օ­դա­յին եւ ծո­վա­յին բռնա­բա­րում­նե­րը ­Յու­նաս­տա­նի ծո­վա­յին տա­րածք­նե­րուն վրայ։ Միա­ցեալ յայ­տա­րա­րու­թիւ­նը հրա­պա­րա­կո­ւե­ցաւ Ե.Մ.ի ար­տա­քին հար­ցե­րու օ­րա­կար­գով գու­մա­րո­ւած ժո­ղո­վէն ետք։
­Յի­շեց­նենք, որ օ­րեր ա­ռաջ նման յայ­տա­րա­րու­թեամբ հան­դէս ե­կած էին ­Յու­նաս­տա­ն, ­Կիպ­րո­ս, Ֆ­րան­սա­յ, Ե­գիպ­տո­ս եւ Ա­րա­բա­կան ­Միա­ցեալ Է­մի­րու­թիւն­նե­րը, դա­տա­պար­տե­լով ­Թուր­քիոյ քա­ղա­քա­կա­նու­թիւ­նը Ա­րե­ւե­լեան ­Մի­ջերկ­րա­կա­նի մէջ։
Եւ­րո­պա­կան ­Միու­թեան ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րու միա­ցեալ յայ­տա­րա­րու­թեան մէջ նշո­ւած է.- «­Կը դա­տա­պար­տենք ­Թուր­քիոյ կե­ցո­ւած­քը՝ որ տա­կա­ւին չէ ար­ձա­գան­գած Ե.Մ. կո­չե­րուն վերջ տա­լու իր ա­պօ­րի­նի գոր­ծու­նէու­թեա­ն, զսպո­ւա­ծու­թիւն ցոյց տա­լու եւ յար­գե­լու ­Կիպ­րո­սի ամ­բող­ջա­կան ի­րա­ւունք­նե­րը, ինչ­պէս որ ա­նոնք հաս­տա­տո­ւած են ­Մի­ջազ­գա­յին օ­րէն­քի հի­ման վրայ»։
Ն­շում ը­նե­լով յոյն-թրքա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րուն, յայ­տա­րա­րու­թեան մէջ կը շեշ­տո­ւի.- «Ե.Մ. կը դա­տա­պար­տէ ­Յու­նաս­տա­նի ծո­վա­յին եւ օ­դա­յին տա­րածք­նե­րու վրայ ­Թուր­քիոյ բռնա­բա­րում­նե­րը, ինչ­պէս նաեւ բնակ­չու­թեան տա­րածք­նե­րու վրայ կա­տա­րո­ւած ա­պօ­րէն թռիչք­նե­րը, ո­րոնք բա­ցա­յայ­տօ­րէն կը խախ­տեն մի­ջազ­գա­յին օ­րէնք­նե­րը։
Օր մը ետք, ­Թուր­քիոյ ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թիւ­նը հա­կազ­դեց Ե.Մ. ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար­նե­րու յայ­տա­րա­րու­թեան, այն ա­նուա­նե­լով «ա­նի­մաստ խօսք», միա­ժա­մա­նակ ամ­բաս­տա­նե­լով ­Միու­թիւ­նը, թէ «յու­նա­կան եւ կիպ­րա­կան ա­պօ­րէն պա­հանջ­նե­րուն պա­տան­դը կը դառ­նայ»։
Թր­քա­կան կող­մը Ե.Մ. կը հրա­ւի­րէ «նկա­տի առ­նել ­Թուր­քիոյ՝ մի­ջազ­գա­յին օ­րէն­քով սահ­մա­նո­ւած ի­րա­ւունք­նե­րը», միա­ժա­մա­նակ կը յայտ­նէ, թէ «մշտա­պէս կը կրկնենք, որ պատ­րաստ ենք բաց եւ ար­դար երկ­խօ­սու­թեան մը համար»։