Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան կազ­մա­կեր­պած «Ե­րի­տա­սար­դա­կա­նի Օր»ը տե­ղի ու­նե­ցաւ մեծ յա­ջո­ղու­թեամբ ­Շա­բաթ` ­Փետ­րո­ւար 9ին, «­Զա­ւա­րեան» ­Կեդ­րո­նէն ներս, ե­րե­կո­յեան ժա­մը 20։30ին։
­Ձեռ­նար­կին բա­ցու­մը կա­տա­րեց Հ.Յ.Դ. Յ.Ե.­Մի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ընկ. Ար­ման Գ­րի­գո­րեան եւ բեմ հրա­ւի­րեց Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը՝ ընկ. ­Սեր­գօ ­Գու­յում­ճեա­նը, որ իր խօս­քը ուղ­ղէ ե­րի­տա­սար­դու­թեան եւ ներ­կա­նե­րուն։
Կ.Կ.ղի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը շեշ­տեց ե­րի­տա­սար­դու­թեան դե­րը՝ ընդ­հան­րա­պէս գա­ղու­թին եւ մաս­նա­ւո­րա­պէս ­Հայ ­Դա­տի պայ­քա­րին մէջ։ Ան յատ­կա­պէս ը­սաւ.-
«­Դաշ­նակ­ցու­թիւ­նը ե­րի­տա­սար­դու­թեան միշտ ներշն­չած է գա­ղա­փա­րա­կան սնունդ, իսկ ե­րի­տա­սար­դու­թիւ­նը ­Դաշ­նակ­ցու­թեան տո­ւած է յե­ղա­փո­խա­կան ո­գի եւ ու­ժա­կա­նու­թիւն»։
Ա­պա՝ խօսք ա­ռաւ Հ.Յ.Դ ­Պա­տա­նե­կան ­Միու­թեան կող­մէ ընկ. ­Ժան­նօ ­Պար­տաք­ճեան:
Հ.Յ.Դ. Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան ու­ղեր­ձը ար­տա­սա­նեց ընկ. ­Սու­լա ­Պար­տաք­ճեան։
Այ­նու­հե­տեւ՝ հան­դի­սա­վար ըն­կե­րը բեմ հրա­ւի­րեց խումբ մը ըն­կե­րու­հի­ներ եւ ըն­կեր­ներ, ո­րոնք գե­ղե­ցիկ ե­րաժշ­տա­կան յայ­տա­գիր մը պատ­րաս­տած էին՝ յե­ղա­փո­խա­կան ու ժո­ղովր­դա­յին եր­գե­րով։
Եր­կու յե­ղա­փո­խա­կան եր­գեր եր­գե­ցին նաեւ ­Պա­տա­նե­կա­նի ­Ֆիք­սի եւ ­Գո­քի­նիոյ խում­բե­րու ան­դամ­նե­րը՝ խան­դա­վա­ռե­լով ներ­կա­նե­րը։
­Միու­թեան ան­դամ­նե­րը սպա­սար­կե­ցին սե­ղան­նե­րուն ու յա­ջոր­դեց ճաշ­կե­րոյթ-խրախ­ճանք։ Խ­րախ­ճան­քի ըն­թաց­քին, տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ վի­ճա­կա­հա­նու­թիւն, ո­րուն հա­սոյ­թը պի­տի տրա­մադ­րո­ւի ամ­բող­ջու­թեամբ ա­մա­ռո­ւան ըն­թաց­քին միու­թեան կազ­մա­կեր­պած դէ­պի ­Հա­յաս­տան ու Ար­ցախ շրջապ­տոյ­տի ծախ­սե­րուն։ ­Ներ­կան­նե­րը ըն­դա­ռա­ջե­ցին վի­ճա­կա­հա­նու­թեան։ Ար­դէն ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցի­չը յայ­տա­րա­րած էր, որ այս նպա­տա­կին հա­մար Հ.Յ.Դ. ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէն 500 եւ­րօ կը նո­ւի­րէ Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան։ ­Հա­ճե­լի եւ մտե­րիմ մթնո­լորտ ստեղ­ծո­ւե­ցաւ, երբ ե­րի­տա­սար­դա­կա­նի ըն­կեր­նե­րը՝ շրջա­նակ կազ­մե­լով, ինք­նա­բուխ կեր­պով սկսան ազ­գա­յին-յե­ղա­փո­խա­կան եր­գեր եր­գել, ո­րոնց ըն­կե­րա­ցան բո­լոր ներ­կա­նե­րը։
­Հայ­րե­նա­կից­նե­րուն կող­մէ ե­ղան նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­ներ։
­Ձեռ­նար­կը փա­կո­ւե­ցաւ «Մ­շակ ­Բա­նո­ւոր»ով։

Հ.Յ.Դ. Յ.Ե.­Մի
Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թիւն

Ս­տո­րեւ՝ կը հրա­տա­րա­կենք Հ.Յ.Դ. Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան ­Կեդ­րո­նա­կան ­Վար­չու­թեան խօս­քը՝ ար­տա­սա­նո­ւած ընկ. Ար­ման Գ­րի­գո­րեա­նի կող­մէ:
Երբ «Ե­րի­տա­սար­դա­կան» բա­ռը կը հնչէ մեր ա­կանջ­նե­րուն, մեր բո­լո­րին մտքին մէջ կը պատ­կե­րա­նայ հայ­րե­նի­քի ա­պա­գան եւ սրտե­րուն մէջ կը զգանք այդ ա­պա­գան կեր­տե­լու յոյ­սը, հա­ւատ­քը եւ կամ­քը:
­Մեր ե­րի­տա­սար­դու­թիւ­նը իր քաջ հո­գիով եւ իր ան­սահ­ման ու­ժով կը պայ­քա­րի ազ­գի պաշտ­պա­նու­թեան ու գո­յա­տեւ­ման հա­մար:
Այ­սօր կը տօ­նենք «­Մեր Օր»ը՝ յի­շե­լով, թէ 72 տա­րի ա­ռաջ հիմ­նո­ւե­ցաւ Հ.Յ.Դ. Յ.Ե.Մ.ը ­Յու­նաս­տա­նի մէջ, սուրբ նպա­տակ մը ու­նե­նա­լով՝ բո­լոր հայ ե­րի­տա­սարդ­նե­րը միաց­նել, որ­պէս­զի գա­ղու­թէն ներս կա­րե­նանք մեր հո­գի­նե­րուն մէջ ստեղ­ծել ու պա­հել մեզ­մէ խլո­ւած հայ­րե­նի­քը:
­Մեր այս միու­թե­նա­կան կեան­քէն ներս, բո­լորս ալ ու­նինք ա­ռի­թը եւ բախ­տը մեր մայ­րե­նի լե­զուն խօ­սե­լու մեր ըն­կեր­նե­րուն հետ, եւ մեր ժո­ղով­նե­րու ըն­թաց­քին զա­նա­զան նիւ­թե­րու մա­սին խօ­սակ­ցե­լու եւ լուրջ ո­րո­շում­ներ առ­նե­լու մեր գոր­ծու­նէու­թեան վե­րա­բե­րեալ:
Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան մէջ, բո­լոր ե­րի­տա­սարդ­նե­րը կը ստա­նան բա­րո­յա­կան, ազ­գա­յին, գա­ղա­փա­րա­կան, քա­ղա­քա­կան եւ քա­ղա­քա­ցիա­կան դաս­տիա­րա­կու­թիւն, որ­պէս­զի ա­պա­գա­յին գոր­ծօն եւ աշ­խոյժ ան­դամ­ներ դառ­նան մեր գա­ղու­թա­յին կա­ռոյց­նե­րուն մէջ եւ, այս մի­ջո­ցով, ծա­ռա­յեն ար­ժա­նա­ւոր կեր­պով մեր հայ­րե­նի­քին եւ մեր ազ­գա­յին ե­րազ­նե­րու ի­րա­կա­նաց­ման:
Ան­շուշտ, մեր միու­թե­նա­կան ու գա­ղու­թա­յին կեան­քին ու կազ­մա­կերպ­ման հիմքն ու սկիզ­բը ­Պա­տա­նե­կան ­Միու­թիւնն է: Ե­րի­տա­սար­դա­կա­նը իր գիր­կին մէջ գուր­գու­րան­քով կը պա­հէ մեր փոք­րիկ ըն­կեր­նե­րը, փոր­ձե­լով ա­նոնց փո­խան­ցել մեր ազ­գա­յին սկզբունք­նե­րը եւ ար­ժէք­նե­րը, դաս­տիա­րա­կել զա­նոնք՝ ճիշդ ձե­ւով ու ներշն­չել հայ­րե­նա­սի­րու­թիւն, այն հա­ւատ­քով՝ որ ի­րենք ալ, ի­րենց կար­գին գի­տակ­ցօ­րէն պի­տի շա­րու­նա­կեն ծա­ռա­յել ե­րի­տա­սար­դա­կա­նի կազ­մէն ներս եւ ա­ռաջ­նոր­դեն մեր միու­թիւ­նը միշտ վե­րել­քի ճամ­բով:
Իր 72 տա­րո­ւան կեան­քի ըն­թաց­քին, Յ.Ե.Մ.ը միշտ ա­ռաջ­նորդ ու ա­ռա­ջին գի­ծին գտնո­ւող միու­թիւն մը ե­ղած է մեր հայ­րե­նի­քին ու գա­ղու­թին բո­լոր պայ­քար­նե­րուն: ­Մեր միու­թիւնն է, որ միշտ իր հա­յեաց­քը ուղ­ղած է դէ­պի ան­կախ ­Հա­յաս­տան եւ հե­րո­սա­կան Ար­ցախ: Ար­դէն, մեր ան­դամ­նե­րու հիմ­նա­կան թի­րախն է՝ մե­զի ժա­ռանգ յանձ­նո­ւած միու­թիւ­նը հզօ­րաց­նել եւ ա­ւե­լի աշ­խոյժ միու­թիւն մը փո­խան­ցել մեր յա­ջորդ նոր սե­րուն­դին:
­Կը մաղ­թեմ, ու­րեմն, «Ե­րի­տա­սար­դա­կա­նի Օր»ը բո­լո­րիս հա­մար ա­ռիթ ըլ­լայ վե­րա­նո­րո­գե­լու ազ­գին ծա­ռա­յե­լու մեր ուխ­տը, որ­պէս­զի յա­ջո­ղինք կա­մուրջ դառ­նալ իբ­րեւ ­Հայ ­Դա­տի կա­մա­ւոր­ներ՝ մեր պատ­մա­կան ան­ցեա­լին եւ մեր ազ­գին ար­ժա­նի յաղ­թա­կան ա­պա­գա­յի մը:

 

 

 

­