Ուր­բաթ՝ 22 ­Նո­յեմ­բեր 2019ի, Ա­լեք­սանտ­րու­պոլ­սոյ «Ս. ­Կա­րա­պետ» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ սկիզբ ա­ռին ե­կե­ղեց­ւոյ երգ­չա­խում­բի փոր­ձե­րը։ ­Սոյն փոր­ձե­րը կը կա­տա­րո­ւին ղե­կավա­րու­թեամբ Ար­տա­ւազդ վրդ. ­Շա­րո­յեա­նի։ Փոր­ձե­րը հե­տե­ւեալ նպա­տակ­նե­րը կը հե­տապն­դեն.- ա) Ե­կե­ղե­ցին ա­ւե­լի  կազ­մա­կերպ եւ ա­ռողջ պայ­ման­նե­րու մէջ պա­հել եւ բ) ­Հա­մայն­քէն ներս  հե­տաքրք­րու­թիւն եւ աշ­խու­ժու­թիւն ստեղ­ծել ե­կե­ղեց­ւոյ եւ ե­կե­ղե­ցա­կան կեան­քին հան­դէպ։
­Հայր սուր­բը ա­ռա­ջին հեր­թին, ան­դամ­նե­րուն խօ­սե­ցաւ ե­կե­ղեց­ւոյ կեան­քի կազ­մա­կեր­պման մա­սին՝ ը­սե­լով, թէ ինչ­պէս մենք որ­պէս ծնողներ պար­տա­կա­նու­թիւն ու­նինք մեր տու­նե­րը եւ ըն­տա­նիք­նե­րը ա­ռա­ւել եւս շէնց­նե­լու եւ պայ­ծա­ռաց­նե­լու, նոյն­պէս որ­պէս այս ե­կե­ղեց­ւոյ զա­ւակ­նե­րը պար­տա­ւոր ենք զայն կա­նո­նա­ւո­րե­լու եւ հարս­տաց­նե­լու մե՛ր մաս­նակ­ցու­թեամբ եւ եր­գե­ցո­ղու­թեամբ։
Այս ա­ռի­թով, հայր սուր­բը նաեւ ա­ռա­ջար­կեց ա­նոնց, ո­րոնք նաեւ տիկ­նանց յանձ­նա­խում­բի ան­դամ­ներ են, որ տօ­նա­կան այս օ­րե­րուն մեր ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րը ե­կե­ղեց­ւոյ շուրջ հա­մախմ­բե­լով՝ ըն­տա­նե­կան ջերմ մթնո­լորտ մը ստեղ­ծեն։ Ան­դամ­նե­րը մեծ ու­րա­խու­թեամբ ըն­կա­լե­ցին հայր սուր­բին փո­խան­ցած պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք յա­ռա­ջի­կա­յին պի­տի ծաղ­կեց­նեն ի­րենց նո­ւի­րա­կան ծա­ռա­յու­թեամբ։

ԹՂԹԱԿԻՑ