Այս տա­րի, մեծ շու­քով, ­Հա­յաս­տա­նի եւ սփիւռ­քի տա­րած­քին կը կազ­մա­կեր­պո­ւին ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան հռչակ­ման 100ա­մեա­կի ե­լոյթ­ներ:
­Յու­նաս­տա­նի մէջ ե­լոյթ­նե­րու սկիզ­բը կա­տա­րո­ւե­ցաւ ­Մա­յիս 12ին, ­Նէա Զ­միռ­նիի «­Ղա­լաք­սիաս» մշա­կու­թա­յին կեդ­րո­նէն ներս, հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ՝ ­Նէա Զ­միռ­նիի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան եւ կազ­մա­կեր­պու­թեամբ՝ Հ.Յ.Դ. ­Ֆիք­սի «Ա­րամ ­Մա­նու­կեան» ­Կո­մի­տէու­թեան քա­րոզ­չա­կան յանձ­նա­խում­բին եւ Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան ­Ֆիք­սի «Դ­րօ» խում­բի վար­չու­թեան, ժո­ղովր­դա­յին եւ յե­ղա­փո­խա­կան եր­գա­հան­դէ­սով, ուր ե­լոյթ ու­նե­ցան ­Լի­բա­նա­նէն յատ­կա­պէս հրա­ւի­րո­ւած սի­րո­ւած երգ­չու­հի ­Շա­քէ ­Պաղ­տա­սա­րեան, ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ ­Սե­դօ ­Պաղ­տա­սա­րեա­նի (եր­գե­հոն) եւ ­Գառ­նիկ ­Պաղ­տա­սա­րեա­նի (կի­թառ):
Եր­գա­հան­դէ­սը ի-­րենց ներ­կա­յու­թեամբ պատուե­ցին հայ կա­թո­ղի­կէ վի­ճա­կա­ւոր գե­րա­պայ­ծառ ­Յով­սէփ Ծ.Վ. ­Պէ­զա­զեան, Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Կետ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի, Հ.Կ.­Խա­չի եւ ­Հա­մազ­գա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւն­նե­րու, շրջա­նիս մէջ գոր­ծող միու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ինչ­պէս նաեւ մեծ թի­ւով հա­սա­րա­կու­թիւն:
Եր­գա­հան­դէ­սի բա­ցու­մը կա­տա­րեց Հ.Յ.Դ. Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան «Դ­րօ» խում­բէն ըն­կե­րու­հի ­Լո­ռի Գ­րի­գո­րեան, որ անդ­րա­դար­ձաւ օ­րո­ւան խոր­հուր­դի մա­սին: Ըն­կե­րու­հին իր խօս­քի վեր­ջա­ւո­րու­թեան շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց ­Նէա Զ­միռ­նիի մշա­կու­թա­յին բա­ժան­մուն­քի նա­խա­գահ եւ փոխ-քա­ղա­քա­պետ ­Վան­կե­լի ­Խա­չա­տու­րեա­նին, որ միշտ նե­ցուկ կանգ­նած է շրջա­նի միու­թիւն­նե­րու նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­նե­րուն:
­Յա­ջոր­դա­բար բեմ հրա­ւի­րեց ­Շա­քէ ­Պաղ­տա­սա­րեա­նը, որ ­Սե­դօ եւ ­Գառ­նիկ ­Պաղ­տա­սա­րեան­նե­րու ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ՝ մեկ­նա­բա­նեց լայն փունջ մը ժո­ղովր­դա­յին եւ յե­ղա­փո­խա­կան եր­գե­րու, ո­գե­ւո­րե­լով եւ խան­դա­վա­ռե­լով ներ­կա­նե­րը, ո­րոնք ունկնդիր դար­ձան շա­րու­նա­կա­կան ծա­փա­հա­րու­թեամբ:

***

­Կի­րա­կի՝ 13 ­Մա­յի­սին, Հ.Յ.Դ. ­Ֆիք­սի «Ա­րամ ­Մա­նու­կեան» ­Կո­մի­տէու­թեան քա­րոզ­չա­կան յանձ­նա­խում­բի նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ, ըն­կե­րա­յին ե­րե­կոյ տե­ղի ու­նե­ցաւ «Ա­րամ ­Մա­նու­կեան» ա­կում­բի «Թ. եւ Ռ. Ա­ւե­տի­քեան» սրա­հէն ներս:
­Բա­ցու­մը կա­տա­րեց ընկ. Ա­րազ ­Պար­սա­մեան: Ըն­կե­րու­հին անդ­րա­դառ­նա­լով ­Մա­յի­սեան պատ­գամ­նե­րուն, հրա­ւի­րեց ներ­կայ հայ­րե­նա­կից­նե­րուն բա­ժակ­նե­րը վերց­նե­լու ի կե­նաց ­Սար­տա­րա­պա­տի հե­րո­սա­մար­տին, ինչ­պէս նաեւ ­Շու­շիի ա­զա­տագր­ման քա­ջե­րուն:
­Գի­շե­րո­ւան մին­չեւ ուշ ժա­մե­րուն, ներ­կա­ներս եր­գե­ցինք ու պա­րե­ցինք ­Շա­քէ, ­Սե­դօ եւ ­Գառ­նիկ ­Պաղ­տա­սա­րեան­նե­րու կա­տա­րում­նե­րով, նոյն խան­դա­վա­ռու­թեամբ կար­ծես նա­խորդ օ­րուան ա­նա­խըն­թաց եր­գա­հան­դէ­սը իր ա­ւար­տին չէր հա­սած:
­Վարձ­քը կա­տար բո­լո­րին:

­Ներ­կայ մը