­Յու­նա­հա­յու­թիւ­նը իր նո­րա­հաս սե­րուն­դով
վճռա­կամ կանգ­նած է ­Հայ ­Դա­տի
պա­հան­ջա­տի­րու­թեան պայ­քա­րը
յա­ռաջ մղե­լու ճա­կա­տին վրայ

Հել­լէն ոս­տի­կա­նու­թիւ­նը ար­գե­լա­կեց յու­նա­հա­յոց բո­ղո­քի ցոյ­ցին
յա­ռաջ­խա­ղաց­քը դէ­պի Ա­թէն­քի թրքա­կան դես­պա­նա­տու­նը

Թր­քա­կան դես­պա­նա­տան կող­մէ մեր­ժո­ւած բո­ղո­քի
ցոյ­ցին պա­հան­ջա­տի­րա­կան յու­շա­գի­րը բարձ­րա­խօ­սով
կար­դա­ցո­ւե­ցաւ հան­րու­թեան

Եր­կու­շաբ­թի՝ Ապ­րիլ 24ի յետ­մի­ջօ­րէի կա­նուխ ժա­մե­րէն սկսեալ, ­Սին­տաղ­մա­յի հրա­պա­րա­կը ո­ղո­ղո­ւած էր հա­րիւ­րա­ւոր յու­նա­հայ պա­տա­նի­նե­րով ու ե­րի­տա­սարդ­նե­րով, ո­րոնք հա­ւա­քո­ւած էին Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան ա­ւան­դա­կան տա­ղա­ւա­րին շուրջ։
­Մեր տղա­քը ան­ցորդ­նե­րուն կը բաժ­նէին ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան յի­շա­տա­կի օ­րո­ւան ի­մաստն ու քա­ղա­քա­կան պատ­գա­մը փո­խան­ցող ու լու­սա­բա­նող թռու­ցիկ­ներ։ ­Նաեւ՝ կը տե­ղե­կաց­նէին, որ ե­րե­կո­յեան ժա­մը 6։30ին յու­նա­հա­յու­թիւ­նը բո­ղո­քի մեծ ցոյց մը պի­տի կա­տա­րէ՝ ­Սին­տաղ­մա­յի հրա­պա­րա­կէն խա­ղաղ եր­թով քա­լե­լով դէ­պի ­Ռի­կի­լիս փո­ղո­ցին վրայ գտնո­ւող թրքա­կան դես­պա­նա­տու­նը։
Երբ հա­սաւ ցոյ­ցի ո­րո­շո­ւած ժա­մը՝ մեր ժո­ղո­վուրդն ու ե­րի­տա­սար­դու­թիւ­նը հա­րիւ­րա­ւոր­նե­րու կազ­մա­կեր­պո­ւած շար­քի մէջ խմբո­ւե­ցան եւ, բարձ­րա­խօ­սով օժ­տո­ւած ինք­նա­շար­ժի ա­ռաջ­նոր­դու­թեամբ, սկսան յա­ռա­ջա­նա­լու դէ­պի թրքա­կան դես­պա­նա­տուն։ ­Բո­ղո­քի եր­թին ամ­բողջ տե­ւո­ղու­թեան, օ­րո­ւան կար­գա­խօս­նե­րը պար­զող ցու­ցա­պաս­տառ­նե­րու եւ ցու­ցա­տախ­տակ­նե­րու կող­քին, Ե­ռա­գոյն դրօշ­նե­րու ծա­ծա­նու­մին տակ, պա­հան­ջա­տէր յու­նա­հա­յու­թիւ­նը միաս­նա­բար բարձ­րա­ձայն վան­կար­կեց ար­դէն ա­ւան­դա­կան դար­ձած Ապ­րիլ 24ի քա­ղա­քա­կան-պա­հան­ջա­տի­րա­կան կար­գա­խօս­նե­րը։
­Ցոյ­ցը ա­ռաջ­նոր­դող կեդ­րո­նա­կան ցու­ցա­պաս­տառ մը կը պար­զէր ­Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի քար­տէ­սը, ո­րու վրայ գրո­ւած էր՝
This is our holy land
This is Armenia
#recognition
#restoration
#reparation
Բ­նա­կա­նա­բար բո­ղո­քի եր­թին հսկող ա­պա­հո­վու­թեան ոս­տի­կան­նե­րը դադ­րե­ցու­ցին եր­կու ուղ­ղու­թեամբ եր­թե­ւե­կի մէկ բա­ժի­նը՝ միւս կէ­սին մէջ հնա­րա­ւո­րու­թիւն տա­լով մաս­նա­կի եր­թե­ւե­կի հնա­րա­ւո­րու­թիւն։ Այդ կար­գադ­րու­թիւ­նը ա­կա­մայ օգ­նեց, որ ինք­նա­շար­ժով ան­ցորդ­ներն ու հան­րա­կառք­նե­րու յա­ճա­խորդ­նե­րը մօ­տէն հե­տե­ւին ցոյ­ցին եւ եր­բեմն ալ զօ­րակ­ցա­կան ար­տա­յայ­տու­թիւն­ներ ու­նե­նան…
Ու­շագ­րաւ է, որ այս տա­րի յատ­կա­պէս նո­րա­հաս սե­րունդ­նե­րուն աշ­խոյժ մաս­նակ­ցու­թիւ­նը տի­րա­կան էր Ապ­րիլ 24ի պա­հան­ջա­տի­րա­կան ցոյ­ցին։ ­Մա­նա­ւանդ ե­րի­տա­սարդ ծնող­նե­րը, ի­րենց նո­րա­ծին կամ մա­նուկ տա­րի­քի զա­ւակ­նե­րը փո­խադ­րող կառ­քե­րով, ո­գե­ւո­րիչ ա­լիք բարձ­րա­ցու­ցին՝ հայ ժո­ղո­վուր­դի վա­ղուան պա­հան­ջա­տի­րա­կան պայ­քա­րին հաշ­ւոյն պայ­ծառ հո­րի­զոն խոս­տա­նա­լով։
Ինչ­պէս վեր­ջին տա­րի­նե­րուն, ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան 102րդ ­տա­րե­լի­ցին ա­ռի­թով Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թեան նա­խա­ձեռ­նած այս տա­րո­ւան բո­ղո­քի ցոյ­ցը դար­ձեալ բա­խե­ցաւ հել­լէն ոս­տի­կա­նու­թեան ար­գել­քին՝ մտնե­լու ­Ռի­կի­լիս փո­ղո­ցը եւ յա­ռա­ջա­նա­լու դէ­պի թրքա­կան դես­պա­նա­տան շէն­քը։ Ան­շուշտ Հ.Յ.Դ. պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը բա­նակ­ցու­թեան մէջ մտան ցոյ­ցին պա­տո­ւար կանգ­նող ոս­տի­կան­նե­րու հրա­մա­նա­տա­րու­թեան հետ, բայց ոս­տի­կա­նա­կան պատ­նէ­շը քիչ մը ետ տա­նե­լու եւ բո­ղո­քի ցոյ­ցին մաս­նա­կից­նե­րուն, գո­նէ հե­ռո­ւէն, դես­պա­նա­տան շէն­քը տես­նե­լու հնա­րա­ւո­րու­թիւն տա­լու բո­լոր ճի­գե­րը մնա­ցին ա­պար­դիւն։ Այդ ամ­բողջ տե­ւո­ղու­թեան ցու­ցա­րար բազ­մու­թիւ­նը ան­շուշտ ա­ւե­լի բարձ­րա­ձայն հնչե­ցուց ար­դա­րու­թեան եւ ի­րա­ւուն­քի իր պա­հանջ­նե­րը, իսկ բարձ­րա­խօ­սով հե­տե­ւո­ղա­կա­նօ­րէն յստա­կա­ցո­ւե­ցաւ հան­րու­թեան ու ոս­տի­կա­նու­թեան, որ հա­յու­թեան բո­ղո­քը ո­րե­ւէ ձե­ւով չի սպառ­նար ­Յու­նաս­տա­նի ներ­քին ան­դոր­րին եւ քա­ղա­քա­ցի­նե­րու անվ­տան­գու­թեան, այլ՝ ուղ­ղո­ւած է բա­ցա­ռա­բար ցե­ղաս­պան թուր­քի ժա­ռան­գորդ­նե­րուն դէմ։
Ոս­տի­կա­նու­թիւ­նը ոչ միայն ար­գելք կանգ­նե­ցաւ բո­ղո­քի ցոյ­ցին դէ­պի թրքա­կան դես­պա­նա­տան շէնք յա­ռա­ջա­նա­լուն, այ­լեւ՝ չար­տօ­նեց, որ ցոյ­ցը ներ­կա­յաց­նող պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րու պա­տո­ւի­րա­կու­թիւ­նը մօ­տե­նայ թրքա­կան դես­պա­նա­տան, որ­պէս­զի յանձ­նէ ցոյ­ցին պա­հան­ջա­տի­րա­կան յու­շա­գի­րը, հա­կա­ռակ որ նա­խորդ տա­րի­նե­րուն պա­տո­ւի­րա­կու­թիւ­նը ար­տօ­նու­թիւն կը ստա­նար մօ­տե­նա­լու դես­պա­նա­տան եւ, թուրք պաշ­տօ­նեա­նե­րու կող­մէ չըն­դու­նուե­լու պա­րա­գա­յին, դես­պա­նա­տան շէն­քին մեր­ձա­կայ ծա­ռի մը վրայ փակց­նե­լու հա­յու­թեան պա­հանջ­նե­րը պար­զող յու­շա­գի­րը։
­Քա­ղա­քա­ցիա­կան մեր տար­րա­կան ի­րա­ւունք­նե­րը կաշ­կան­դող այդ կե­ցուած­քին ի պա­տաս­խան՝ ցոյ­ցին պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը բարձ­րա­խօ­սով հրա­պա­րա­կե­ցին բո­վան­դա­կու­թիւ­նը ­Յու­նաս­տա­նի մօտ ­Թուր­քիոյ դես­պա­նու­թեան ուղ­ղո­ւած հա­յու­թեան պա­հան­ջա­տի­րա­կան յու­շագ­րին, որ­մէ պատ­ճէն­ներ յանձ­նո­ւե­ցան նաեւ մա­մու­լին ու զան­գո­ւա­ծա­յին լրա­տո­ւու­թեան մի­ջոց­նե­րու թղթա­կից­նե­րուն։
Ապ­րիլ 24ի այս տա­րո­ւան ցոյ­ցը եզ­րա­փա­կո­ւե­ցաւ ­Յու­նաս­տա­նի եւ ­Հա­յաս­տա­նի հան­րա­պե­տու­թեանց ո­գերգ­նե­րու, ինչ­պէս նաեւ ազ­գա­յին-յե­ղա­փո­խա­կան մեր եր­գե­րու խմբեր­գու­մով։

­Թուր­քիոյ դես­պա­նու­թեան ուղ­ղո­ւած բո­ղո­քի
ցոյ­ցին պա­հան­ջա­տի­րա­կան յու­շա­գի­րը

102 տա­րի ետք ­Թուր­քիա կը շա­րու­նա­կէ մեր­ժել ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը։
Օգ­տա­գոր­ծե­լով այն ա­տե­նո­ւան ռազ­մա­քա­ղա­քա­կան կա­ցու­թիւ­նը, որ օգ­նեց շուտ մոռց­նել տա­լու ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը, ձեր եր­կի­րը բո­լո­րո­վին հա­կա­ռակ ձե­ւով փոր­ձեց պատ­մու­թիւն գրել, եւ ձեր ժո­ղո­վուր­դը դաս­տիա­րա­կե­ցիք, փոր­ձե­լով ա­տի­կա ներ­կա­յաց­նել հան­րա­յին կար­ծի­քին։
­Ձեր երկ­րի ճնշում­նե­րը եւ քա­ղա­քա­կան ու տնտե­սա­կան սպառ­նա­լիք­նե­րը չեն ար­դիւ­նա­ւո­րո­ւիր։ ­Հայ ժո­ղո­վուր­դի շա­րու­նա­կա­կան պայ­քա­րով այս­քան տա­րի­նե­րու ըն­թաց­քին, մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թիւն­ներ, կրօ­նա­կան ան­ձեր, ազ­գա­յին խորհր­դա­րան­ներ, քա­ղա­քա­պե­տու­թիւն­ներ եւ մարզ­պե­տա­րան­ներ ինչ­պէս նաեւ ա­կա­դե­մա­կան­ներ եւ մի­ջազ­գա­յին համ­բաւ ու­նե­ցող անձ­նա­ւո­րու­թիւն­ներ ճանչ­ցան ու դա­տա­պար­տե­ցին ­Հա­յոց ­Ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը։
­Շատ յու­սադ­րիչ է, որ ­Թուր­քիոյ քա­ղա­քա­ցի­ներ եւ մտա­ւո­րա­կան­ներ ի­րենց ձայ­նը կը բարձ­րաց­նեն՝ պա­հան­ջե­լով, որ ­Թուր­քիան նե­րո­ղու­թիւն խնդրէ եւ ճանչ­նայ ­Ցե­ղաս­պա­նու­թիւ­նը։
Ոե­ւէ ազգ չ­՚ու­զեր ցե­ղաս­պան կո­չո­ւի։
102 տա­րի ետք, հայ ժո­ղո­վուր­դը դեռ կը պա­հան­ջէ՝
1.500.000 ան­մեղ ­Հա­յե­րու ­Ցե­ղաս­պա­նու­թեան ճա­նա­չու­մը եւ դա­տա­պար­տու­մը:
— Բռնագ­րա­ւո­ւած հո­ղե­րու վե­րա­դար­ձը:
— Ազ­գա­յին եւ ե­կե­ղե­ցա­կան կա­լո­ւած­նե­րու վե­րա­դար­ձը:
­Նաեւ՝ ­Թուր­քիա պար­տի իր կե­ցո­ւած­քը փո­խել ­Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի հետ կա­պե­րու վե­րա­բե­րեալ:
— Վերացնել Հայաստանի Հանրապետութեան շրջափակումը:
— Դա­դրեց­նէ իր քա­ջա­լե­րա­կան քա­ղա­քա­կան, զի­նո­ւո­րա­կան եւ տնտե­սա­կան կե­ցո­ւած­քը Ատր­պէյ­ճա­նին հան­դէպ եւ Ար­ցա­խի հար­ցը լու­ծո­ւի խա­ղա­ղու­թեամբ ու ար­դա­րու­թեամբ։

Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան ­Միու­թիւն