Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թեան ճա­նաչ­ման դէմ ծա­ւա­լած իր գոր­ծու­նէու­թեամբ եւ հա­կա­հայ տրա­մադ­րու­թիւն­նե­րով յայտ­նի թրքա­կան «ASİMDER» միու­թեան նա­խա­գահ Կէոք­սել Կիւլ­պէյ անդ­րա­դար­ձած է Թուր­քիոյ մէջ բնա­կող ծպտեալ հա­յե­րու հար­ցին:
«Էր­մե­նի­հա­պեր»ի փո­խանց­մամբ, Կիւլ­պէյ նշած է, որ «հա­յե­րու տե­ղա­հա­նու­թեան» (այ­սինքն` Հա­յոց Ցե­ղաս­պա­նու­թեան) ժա­մա­նակ ի­րենց տու­նե­րէն հե­ռա­նալ չցան­կա­ցող հա­յե­րը քո­ղար­կո­ւած են քիւր­տե­րու, ա­լե­ւի­նե­րու, թուր­քե­րու ա­նո­ւան տակ եւ այ­սօր ծպտեալ հա­յե­րը Թուր­քիոյ մէջ մեծ թիւ կը կազ­մեն: Որ­պէս ա­պա­ցոյց՝ թուրք գոր­ծի­չը յի­շե­ցու­ցած է նաեւ Պոլ­սոյ հա­յոց պատ­րիար­քի նախ­կին փո­խա­նորդ Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի այն յայ­տա­րա­րու­թիւ­նը, թէ Թուն­ջե­լիի բնակ­չու­թեան 90 տո­կո­սը հա­յեր են:
«ASİMDER»ի նա­խա­գա­հին խօս­քով` տար­բեր ու­սում­նա­սի­րու­թիւն­նե­րու եւ հա­շո­ւարկ­նե­րու հա­մա­ձայն, Թուր­քիոյ մէջ այժմ ընդ­հա­նուր առ­մամբ կ­՛ապ­րի 37.055 ծպտեալ հայ ըն­տա­նիք:
«Այս­պէ՛ս, Տիար­պե­քի­րի մէջ 1000 հայ ըն­տա­նիք կ­՛ապ­րի քիւր­տի, ա­սո­րիի կամ ա­լե­ւիի ա­նո­ւան տակ. Մա­լա­թիոյ մէջ՝ 3655 հայ ըն­տա­նիք, Է­լա­զը­ղի մէջ` 1000, Թուն­ջե­լիի մէջ` 2000, Սիիր­թի (Ս­ղերդ) մէջ` 1200, Երզն­կա­յի մէջ (թրք. Էր­զին­ջան)` 1300, Սե­բաս­տիոյ մէջ (թրք. Սի­ւաս)` 2000, Քահ­րա­ման­մա­րա­շի մէջ` 3000 հայ ըն­տա­նիք ի­րենք զի­րենք կը ներ­կա­յաց­նեն իբ­րեւ քիւրտ կամ ա­լե­ւի:
Կե­սա­րիոյ մէջ կան 5000 հայ ըն­տա­նիք, ո­րոնք քո­ղար­կո­ւած են իբ­րեւ թուրք, Վա­նի մէջ՝ 4000, Ա­տըեա­մա­նի մէջ` 1600 հայ ըն­տա­նիք ծպտո­ւած է քիւր­տի ա­նո­ւան տակ, Շան­լըուր­ֆա­յի մէջ 3000 ըն­տա­նիք կը ներ­կա­յա­նայ իբ­րեւ ա­րաբ կամ քիւրտ, Մար­տի­նի մէջ 1500 հայ ըն­տա­նիք կը ներ­կա­յա­նայ իբ­րեւ ա­րաբ, Ա­տա­նա­յի մէջ 2000 հայ ըն­տա­նիք կը քո­ղար­կո­ւի քիւր­տի, ա­րա­բի կամ ա­լե­ւիի ա­նո­ւան տակ»,- յայ­տա­րա­րած է Կիւլ­պէյ:
Հա­յա­տեաց գոր­ծի­չին պնդու­մով` մեծ թի­ւով հա­յեր կան Թուր­քիոյ քրտա­մէտ ընդ­դի­մա­դիր Ժո­ղո­վուրդ­նե­րու Ժո­ղովրդա­վա­րա­կան Կուս­կա­ցու­թեան (Ժ.Ժ.Կ.-HDP) եւ Թուր­քիոյ մէջ ա­հա­բեկ­չա­կան խմբա­ւո­րում հա­մա­րո­ւող Քիւր­տիս­տա­նի Աշ­խա­տա­ւո­րա­կան Կու­սակ­ցու­թեան (Ք.Ա.Կ.-PKK) կազ­մին մէջ:
Կիւլ­պէյ նշած է նաեւ, որ ի­րենք ա­մե­նայն ու­շադ­րու­թեամբ կը հե­տե­ւին ծպտեալ հա­յե­րուն եւ կը ցան­կան, որ պե­տա­կան կա­ռոյց­նե­րը հա­մա­պա­տաս­խան մի­ջոց­ներ ձեռք առ­նեն` զա­նոնք բա­ցա­յայ­տե­լու ու վե­րահս­կե­լու հա­մար: