Արամ Ա. Կաթողիկոսի նամակը Յունաստանի եկեղեցւոյ պետին

0
771

­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց ազ­գա­յին Ա­ռաջ­նոր­դա­րա­նի դի­ւա­նէն կը տե­ղե­կա­նանք, թէ ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ Ա­րամ Ա. ­Կա­թո­ղի­կոս նա­մակ մը ու­ղար­կած է ­Յու­նաս­տա­նի ուղ­ղա­փառ ե­կե­ղեց­ւոյ պետ Իէ­րո­նի­մոս ար­քե­պիս­կո­պո­սին՝ բա­րի ա­պա­քի­նում մաղ­թե­լով «­Քո­րո­նա» ժահ­րի վա­րա­կու­մէն, ո­րով ան ստի­պո­ւե­ցաւ եր­կար խնամք ստա­նալ հի­ւան­դա­նո­ցին մէջ։
­Նա­մա­կին մէջ, մաս­նա­ւո­րա­պէս նշում կ­՚ըլ­լայ Ար­ցա­խի վրայ շղթա­յա­զեր­ծո­ւած թուրք-ա­զե­րիա­կան պա­տե­րազ­մին, ո­րուն մա­սին ­Վե­հա­փառ ­Հայ­րա­պե­տը իր ե­րախ­տա­գի­տու­թիւ­նը կը յայտ­նէ յոյն ե­կե­ղեց­ւոյ եւ ժո­ղո­վուր­դի զօ­րակ­ցու­թեան հա­մար Ար­ցա­խի տա­րա­պող հա­յու­թեան։ ­Վե­հա­փա­ռը կը շեշ­տէ, որ հայ եւ յոյն ե­կե­ղե­ցի­նե­րը ու­նին հա­սա­րա­կաց հարց՝ որն է ար­դա­րու­թեան եւ մարդ­կա­յին ար­ժա­նա­պա­տո­ւու­թեան վե­րա­կանգն­ման պայ­քա­րը։
Ն­շենք նաեւ, որ ­Յու­նա­հա­յոց թե­մա­կալ Ա­ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ արք. ­Խա­չե­րեան եւս, յա­նուն ազ­գա­յին իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն, բա­րի ա­պա­քին­ման նա­մակ ղրկած է յոյն ար­քե­պիս­կո­պո­սին։
Ա­ռա­ւել, ­Յու­նաս­տա­նի ե­կե­ղեց­ւոյ ս. ­Սի­նո­դը, ­Չո­րեք­շաբ­թի՝ 16 ­Դեկ­տեմ­բե­րի իր հեր­թա­կան նիս­տի ըն­թա­քին, դա­տա­պար­տեց Ար­ցա­խի մէջ՝ Ատր­պէյ­ճա­նի կող­մէ կա­տա­րո­ւած շա­րու­նա­կա­կան ո­ճիր­նե­րը հայ քրիս­տո­նեա­նե­րուն վրայ։