«­Մենք կը ծա­ռա­յենք Աս­տու­ծոյ որ­պէս որ­դի­ներ ու ո՛չ որ­պէս ստրուկ­ներ»,- հաս­տա­տեց՝ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան ­Կի­րա­կի՝ 2 ­Յու­նիս 2019ի, ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 10։30ին, հան­դի­սա­պե­տու­թեամբ ­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մի բա­րե­ջան ա­ռաջ­նորդ՝ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեա­նի, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ մա­տու­ցո­ւե­ցաւ Ս. եւ Ան­մահ ­Պա­տա­րագ, մաս­նակ­ցու­թեամբ ե­կե­ղեց­ւոյս սար­կա­ւագ­նե­րուն, կի­սա­սա­սար­կա­ւագ­նե­րուն, ու­րա­րա­կիր­նե­րուն, դպիր­նե­րուն եւ ներ­կա­յու­թեամբ շրջա­նէն ներս գոր­ծող ազգ. կա­ռոյց­նե­րուն եւ հաս­տա­տու­թիւն­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ միու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն եւ հա­ւա­տա­ցեալ հոծ բազ­մու­թեան։ Ս. ­Պա­տա­րա­գը մա­տու­ցեց ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ՝ Ս­տե­փա­նոս վրդ. ­Փա­շա­յեան։
­Քա­րո­զի պա­հուն, օ­րո­ւան հայ­րա­կան պատ­գա­մը փո­խան­ցեց թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը, որ Ա­ւե­տա­րա­նա­կան հա­տո­ւա­ծէն քա­ղե­լով իր խօս­քե­րը խօ­սե­ցաւ ե­կե­ղեց­ւոյ նո­ւի­րա­կան ծա­ռա­յու­թեան եւ այդ ծա­ռա­յու­թեան ճամ­բով իր խօս­քը ո՛չ միայն ուղ­ղեց ե­կե­ղեց­ւոյ սպա­սա­ւոր­նե­րուն, այլ մեր ժո­ղո­վուր­դի բո­լոր զա­ւակ­նե­րուն՝ նկա­տի ու­նե­նա­լով բո­լո­րին տար­բեր ծա­ռա­յու­թիւն­նե­րը հան­դէպ ի­րենց ե­կե­ղեց­ւոյ։ Իր խօս­քին մէջ ան հաս­տա­տեց, ը­սե­լով.- «­Մենք կը ծա­ռա­յենք Աս­տու­ծոյ որ­պէս որ­դի­ներ եւ ո՛չ որ­պէս ստրուկ­ներ…»։
­Հուսկ, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հայ­րը հան­դի­սա­ւո­րա­պէս կա­տա­րեց Ա­մե­րի­կա­յի Ա­րեւմ­տեան ­հա­յոց ­թե­մի բա­րե­ջան ա­ռաջ­նորդ եւ նախ­կին ­Թեսաղոնի­կէի ­հո­գե­ւոր հո­վիւ­նե­րէն՝ ­ ­Մու­շեղ արք. ­Մար­տի­րո­սեա­նի կող­մէ նո­ւի­րած նոր ու­րար­նե­րու օրհ­նու­թիւնն ու իր ձեռ­քով յանձ­նեց իւ­րա­քան­չիւ­րին, ո­րոնք տա­րի­ներ ա­ռաջ, ինչ­պէս նաեւ ան­ցեալ ­Նո­յեմ­բե­րին Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր ձե­ռամբ ստա­ցած էին ­սար­կա­ւա­գա­կան, ­Կի­սա­սար­կա­ւա­գա­կան եւ ու­րա­րակ­րու­թեան պաշ­տօն­նե­րը, յան­ձինս Բրշ. ­Վահ­րամ սրկ. ­Պէք­թա­շեա­նի, Ա­ւե­տիս սրկ. Ա­ւե­տի­սեա­նի, Էտ­վին սրկ. ­Զամ­պաք­ճեա­նի, ­Կա­րա­պետ ­Կիս.սրկ. ­Նա­տեա­նի, ու­րա­րա­կիր­ներ՝ ­Վահ­րան ­Թէ­քօղ­լու­յի եւ ­Պատ­րիկ ­Մա­րու­քեա­նի։ Ա­պա, ­թե­մա­կալ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­հայ­րը որ­պէս գնա­հա­տանք, ­Գա­ղու­թիս ար­ժա­նի ե­րի­տա­սարդ­նե­րէն՝ ­Նա­րեկ Ա­լեք­սա­նեա­նի ու­րա­րակ­րու­թեան պաշ­տօ­նը յանձ­նեց, որ ու­րա­խու­թեամբ կը ծա­ռա­յէ իր ե­կե­ղեց­ւոյ, երբ կը գտնո­ւի ­Թե­սա­ղո­նի­կէէն ներս։
Ա­ւար­տին, ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը իր հետ բե­րած էր ­Մե­ծի ­Տանն ­Կի­լի­կիոյ ­Կա­թո­ղի­կո­սու­թեան ար­ժա­նըն­տիր գա­հա­կալ՝. Ա­րամ Ա. վե­հա­փառ հայ­րա­պե­տին կող­մէ օրհ­նու­թեան գի­րեր, յան­ձինս՝ ­բա­րեշ­նորհ ­Վահ­րամ սրկ. ­Պէք­թա­շեա­նի եւ Ա­ւե­տիս սրկ. Ա­ւե­տի­սեա­նի, ո­րոնք եօ­թա­նա­սուն տա­րի­նե­րու ծա­ռա­յու­թիւն ու­նին ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ՝ որ­պէս սպա­սա­ւոր­ներ անձ­նո­ւի­րա­բար ծա­ռա­յե­լու։ Օրհ­նու­թեան գի­րե­րը ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հօր կող­մէ ըն­թեր­ցո­ւե­լէ ետք, ան յանձ­նեց եւ իր օրհ­նու­թիւ­նը բաշ­խեց ա­նոնց։
Ս. ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին, հա­ւա­տա­ցեալ­ներ ի­րենց շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­նե­րով եւ բա­րե­մաղ­թանք­նե­րով եր­կար ու ա­ռողջ կեանք մաղ­թե­ցին եր­կու սար­կա­ւագ­նե­րուն։