­Չո­րեք­շաբ­թի, 31 ­Յու­նո­ւար 2024-ի ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 10։00-ին, ­Յու­նաս­տա­նի թե­մի Ա­ռաջ­նորդ գե­րաշ­նորհ Տ. ­Գե­ղամ Ս. արք. ­Խա­չե­րեան այ­ցե­լեց Ա­թէն­քի եւ հա­մայն ­Յու­նաս­տա­նի ար­քե­պիս­կո­պոս Տ.Տ. Ե­րո­նի­մո­սին, Ա­թէն­քի ար­քե­պիս­կո­պո­սա­րա­նի գրա­սե­նեա­կէն ներս։
Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հօր կ’ըն­կե­րա­նար ­Յու­նաս­տա­նի թե­մին ա­ռաջ­նոր­դա­կան փո­խա­նորդ եւ ­Գո­մո­թի­նիի հո­գե­ւոր հո­վիւ գե­րա­պա­տիւ Տ. ­Յով­հան­նէս Ծ. վրդ. ­Սաղ­տը­ճեան։
Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­ն ­Հայ­րը ըն­դու­նե­լու­թեան հա­մար շնոր­հա­կա­լու­թեան խօս­քէն ետք, յայտ­նեց թէ սոյն այ­ցե­լու­թեան նպա­տակն է շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նել նո­րին ա­մե­նա­պա­տո­ւու­թեան, ­Գո­մո­թի­նի ­Հայ հա­մայն­քի Ս. Գ­րի­գոր ­Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ շրջա­փա­կին մէջ հայ­կա­կան խաչ­քա­րի կանգ­նեց­ման հան­դի­սա­ւոր ա­ռի­թին իր օրհ­նու­թիւ­նը տա­լուն, ինչ­պէս նաեւ իր ուղ­ղած հայ­րա­կան եւ բո­վան­դա­կա­լից խօս­քին հա­մար, որ ինք­նին պսա­կու­մը ե­ղաւ այդ նշա­նա­կա­լից հան­դի­սու­թեան։
Ա­ռաջ­նորդ սրբա­զա­նը նաեւ նշեց, որ ­Նո­րին ա­մե­նա­պա­տո­ւու­թիւ­նը միշտ ալ հայ­րա­կան, սի­րա­լիր եւ յար­գա­լիր մօ­տե­ցում կը ցու­ցա­բե­րէ ­Յու­նաս­տա­նի հայ ե­կե­ղեց­ւոյ եւ հա­մայն­քին նկատ­մամբ։ Ա­ռաջ­նոր­դա­կան փո­խա­նորդ ­Հայր սուր­բին ներ­կա­յաց­նե­լով, նշեց թէ ա­նոր ներ­կա­յու­թիւ­նը եւս յա­տուկ կեր­պով ­Գո­մո­թի­նիի եւ ­Թա­ղա­կան խոր­հուր­դին ու հա­մայն­քին ա­նու­նով խո­րին շնոր­հա­կա­լու­թեան հա­մար է, ո­րուն իբ­րեւ ար­տա­յայ­տու­թիւն, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը ար­քե­պիս­կո­պո­սին նո­ւի­րեց ­Հայր ­Յով­հան­նէ­սին բե­րած հայ­կա­կան փայ­տեայ խաչ­քա­րի գե­ղե­ցիկ օ­րի­նակ մը։
Ար­քե­պիս­կո­պո­սը իր կար­գին իր շնոր­հա­կա­լու­թիւ­նը եւ ու­րա­խու­թիւ­նը յայտ­նեց այ­ցե­լու­թեան եւ ազ­նիւ ար­տա­յայ­տու­թիւն­նե­րուն հա­մար, հաս­տա­տե­լով որ խաչ­քա­րի հան­դի­սու­թիւ­նը իր իւ­րա­յա­տուկ ի­մաս­տը ու­նէր նաեւ ի­րենց հա­մար։ ­Հան­դի­սու­թեան ման­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րէն տե­ղեակ ըլ­լա­լով, գնա­հա­տեց ­Հայր ­Յով­հան­նէ­սի գե­ղե­ցիկ նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը՝ յոյն եւ հայ ժո­ղո­վուրդ­նե­րու բազ­մա­դա­րեան պատ­մու­թեան նո­ւի­րո­ւած խաչ­քա­րի կանգ­նե­ցու­մը, որ յատ­կան­շո­ւե­ցաւ նաեւ հայ­կա­կա­նին կող­քին յու­նա­կան մշա­կոյ­թի յա­տուկ զար­դա­նախ­շով։ ­Շա­րու­նա­կե­լով իր հե­տաքրք­րու­թիւ­նը ­Յու­նաս­տա­նի հա­յու­թեան պատ­մու­թեան ման­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րով, յատ­կա­պէս Թ­րա­կիոյ շրջա­նի հա­յու­թեան մա­սին, ­Հայր սուր­բը փո­խան­ցեց հարկ ե­ղած տե­ղե­կու­թիւն­նե­րը։
Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան հայ­րը ­Յու­նաս­տա­նի հա­յու­թեան պատ­մու­թեան մա­սին ամ­փոփ տե­ղե­կու­թիւն­ներ տա­լէն ետք, նկա­տի ու­նե­նա­լով ար­քե­պիս­կո­պո­սին ­Յու­նաս­տա­նի ար­դի պատ­մու­թեան վե­րա­բե­րեալ ներ­կայ եր­կա­սի­րու­թիւ­նը, պատ­րաս­տա­կա­մու­թիւն յայտ­նեց ար­քե­պիս­կո­պո­սին հայ­թայ­թե­լու ­Յու­նաս­տա­նի հա­յու­թեան հետ առն­չո­ւած յու­նա­րէն լե­զո­ւով հրա­տա­րա­կու­թիւն­նե­րը։
Այ­ցե­լու­թեան ա­ւար­տին, ար­քե­պիս­կո­պո­սը Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նին եւ ­Հայր ­Յով­հան­նէ­սին նո­ւի­րեց իր հրա­տա­րա­կած մե­ծա­հա­տոր եւ շքեղ հրա­տա­րա­կու­թիւն­նե­րէն։