Առաջնորդ Սրբազանը այցելեց Նէա Իոնիա-Ֆիլատելֆիայի Մետրոպոլիտին

Ե­րեք­շաբ­թի՝ 10 ­Յու­լիս 2018ի կէ­սօ­րին, ­Յու­նաս­տա­նի ­հա­յոց ­թե­մի Ա­ռաջ­նորդ՝ ­­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն մը տո­ւաւ ­Նէա Իո­նիա-­Ֆի­լա­տել­ֆիա­յի ­Մետ­րո­պո­լիտ՝ ­Ղավ­րիիլ ­Մետ­րո­պո­լի­տին։ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր կ’ը­կե­րա­նար Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան, ­Գո­քի­նիոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ՝ ­­Վահ­րիճ Վրդ. ­Ղա­րա­խա­նեան, եւ ­Նէոս ­Գոզ­մոսի (­Ֆիքս)ի հո­գե­ւոր հո­վիւ՝ ­Նա­րեկ քհնյ. ­Շա­հի­նեան։
Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հայ­րը նախ ուղ­ղո­ւե­ցաւ տեղ­ւոյն մա­տու­րը, ուր կարճ ա­ղօթ­քէ ետք դի­մա­ւո­րո­ւե­ցաւ ­Ղավ­րիիլ ­Մետ­րո­պո­լի­տին եւ գոր­ծա­կից բազ­ման­դամ կրօ­նա­կան դա­սին կող­մէ, որուն բա­րի գա­լուս­տի ջերմ խօս­քե­րէն ետք, Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան ներ­կա­յա­ցուց Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նին հո­գե­ւո­րա­կան ծա­ռա­յու­թիւ­նը՝ սկսե­լով ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վո­ւու­թեան եւ ­Լի­բա­նա­նի հա­յոց թե­մի ա­ռաջ­նոր­դու­թեան տա­րի­նե­րէն ու ներ­կա­յիս, որ­պէս ­Յու­նաս­տա­նի ­հա­յոց թե­մի նո­րըն­տիր Ա­ռաջ­նորդ։
Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը ա­ռա­ջին հեր­թին շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց ­Մետ­րո­պո­լի­տին ըն­դու­նե­լու­թեան հա­մար՝ անդ­րա­դառ­նա­լով ­Յու­նաս­տա­նի թե­մա­կալ ա­ռաջ­նորդ ընտ­րո­ւե­լէն ի վեր այն բո­լոր պաշ­տօ­նա­կան այ­ցե­լու­թիւն­նե­րուն՝ ե­կե­ղե­ցա­կան թէ պե­տա­կան անձ­նա­ւո­րու­թեանց, ո­րոնց ա­ռա­ջի­նը ե­ղաւ Ա­թէն­քի եւ հա­մայն ­Յու­նաս­տա­նի Ար­քե­պիս­կո­պոս Իէ­րո­նի­մո­սին որ­պէս հո­գե­ւոր ա­ւագ եղ­բայր, ու նաեւ գլխա­ւո­րա­գոյ­նը՝ հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հ պրն. Փ­րո­քո­փիս ­Բաւ­լո­փու­լո­սին:
Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց ­Մետ­րո­պո­լի­տին հա­յու­թեան եւ ­հայ ե­կե­ղեց­ւոյ նկատ­մամբ ցու­ցա­բե­րած բա­րեա­ցա­կամ վե­րա­բեր­մուն­քին եւ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան բա­րի տրա­մադ­րու­թեան հա­մար։ Եւ այս բա­րե­պա­տեհ ա­ռի­թով՝ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը ­Մետ­րո­պո­լի­տին նո­ւի­րեց տախ­տա­կէ գոր­ծո­ւած պա­տո­ւան­դա­նով հայ­կա­կան խաչ­քա­րի օ­րի­նակ մը, իսկ ­Մետ­րո­պո­լիտ ­Ղավ­րիիլ իր կար­գին Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր նո­ւի­րեց Ք­րիս­տո­սի ­Յա­րու­թեան պատ­կե­րով պա­նա­կէ մը, ա­պա հա­մակ­րա­կան ու դրա­կան խօս­քե­րով անդ­րա­դար­ձաւ եւ վկա­յեց յու­նա­հա­յու­թեան եւ ­հայ ե­կե­ղեց­ւոյ բազ­մա­մեայ բա­րե­կա­մու­թեան մա­սին եւ շնոր­հա­կալ ըլ­լա­լով ե­ղած այ­ցե­լու­թեան ու տրո­ւած նո­ւէր­նե­րուն հա­մար, ան­գամ մը եւս բա­րի գա­լուստ մաղ­թեց Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր, ինչ­պէս նաեւ ա­ռաջ­նոր­դա­կան բա­րի ծա­ռա­յու­թիւն եւ ար­գա­սա­բեր գոր­ծու­նէու­թիւն՝ միշտ եղ­բայ­րա­կան մթնո­լոր­տի մէջ գոր­ծակ­ցու­թեան տրա­մադ­րու­թեամբ։
Այ­նու­հե­տեւ, Սր­բա­զան ­Հայրն ու իր ըն­կե­րա­կից­նե­րը ճա­շի հիւ­րը ե­ղան ­Ղավ­րիիլ Սր­բա­զան ­Հօր։ ­Տե­ղի ու­նե­ցաւ շատ շա­հե­կան խօ­սակ­ցու­թիւն՝ հայ ե­կե­ղեց­ւոյ ա­ւան­դա­պա­հու­թեան մա­սին, ինչ­պէս ­Սուրբ Ծ­նուն­դը 6 ­Յու­նո­ւա­րին տօ­նա­կա­տա­րե­լու եւ ընդ­հան­րա­պէս քրիս­տո­նէա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ հնա­գոյն ա­ւան­դու­թիւն­նե­րը պա­հե­լու ա­ռու­մով։

­Դի­ւան Ազ­գա­յին Ա­ռաջ­նոր­դա­րա­նի