Աննախընթաց ու խանդավառ տօնախմբութիւն՝ Սէրրէսի մէջ

­Կազ­մա­կեր­պու­թեամբ ­Սէր­րէ­սի ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դին, ա­ջակ­ցու­թեամբ եւ օ­ժան­դա­կու­թեամբ ­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մի Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան եւ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դին, ­Կի­րա­կի՝ 13 ­Մա­յիս 2018ի ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մը 10։30ին, Ս. ­Սար­գի­սի տօ­նին առ­թիւ, ­Սէր­րէ­սի «Ս. ­Սար­գիս» խո­րա­նին վրայ մա­տու­ցո­ւե­ցաւ Ե­պիս­կո­պո­սա­կան հան­դի­սա­ւոր Ս. եւ Ան­մահ ­Պա­տա­րագ։
Ս. ­Պա­տա­րա­գը մա­տու­ցեց եւ յա­ւուր պատ­շա­ճի իր ­Հայ­րա­կան ­Պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մի բա­րե­ջան ռաջ­նորդ ­Գե­ղամ Արք. ­Խա­չե­րեան։ Սր­բա­զան ­Հօր կը սպա­սար­կէին ­Թե­սա­ղո­նի­կէի հո­գե­ւոր հո­վիւ Ս­տե­փա­նոս Վրդ. ­Փա­շա­յեան եւ ­Գո­մո­թի­նիի հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Պա­րէտ Քհնյ. ­Խա­չե­րեան։ Ս. ­Խո­րա­նին կը սպա­սար­կէին ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ սար­կա­ւագ­նե­րը, կի­սա­սար­կա­ւագ­նե­րը, ու­րա­րա­կիր­նե­րը եւ դպիր­նե­րը, իսկ Ս. ­Պա­տա­րա­գի եր­գե­ցո­ղու­թիւ­նը կա­տա­րեց ­Գո­մո­թի­նիի «Ս. Գ­րի­գոր ­Լու­սա­ւո­րիչ» ե­կե­ղեց­ւոյ երգ­չա­խում­բը։
­Ներ­կայ էին ­Յու­նաս­տա­նի հա­յոց թե­մի Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան, ա­տե­նադ­պիր պրն. ­Թագ­ւոր ­Յո­վա­կի­մեան, Ազ­գա­յին ­Վար­չու­թեան հե­ռա­նիստ ան­դամ տիկ. ­Վե­րա Պ­լէ­ճեան, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի «Ս. Աս­տո­ւա­ծա­ծին» ե­կե­ղեց­ւոյ ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ պրն. ­Յա­րու­թիւն Ար­թին Աբ­րա­հա­մեան, ­Սէր­րէ­սի ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ պրն. ­Վազ­գէն ­Յա­րու­թիւ­նեան, ­Թե­սա­ղո­նի­կէի մէջ գոր­ծող միու­թիւն­նե­րու, հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու եւ ազ­գա­յին կա­ռոյց­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ­Թե­սա­ղո­նի­կէէն 2 հան­րա­կառ­քե­րով հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րու բազ­մու­թիւն, ­Գո­մո­թի­նիէն եւս հան­րա­կառ­քով մը հա­ւա­տա­ցեալ­ներ, սէր­րէս­ցի­ներ եւ հա­րիւ­րա­ւոր ներ­կա­ներ, ե­րի­տա­սարդ-ե­րի­տա­սար­դու­հի­ներ, ուխ­տա­ւոր­ներ եւ հա­ւա­տա­ցեալ­ներ։
Ա­ռաջ­նորդ ­Հայ­րը իր ­Հայ­րա­կան ­Պատ­գա­մին մէջ անդ­րա­դար­ձաւ օ­րո­ւան գե­ղե­ցիկ ե­րե­ւոյ­թին եւ բախ­տա­ւոր զգաց, որ­պէս ա­ռաջ­նոր­դի, որ ա­ռա­ջին ան­գամ ըլ­լա­լով կ’այ­ցե­լէ ­Սէր­րէս՝ մեր ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րուն հետ ըլ­լա­լու հա­մար։ Ան անդ­րա­դար­ձաւ օ­րո­ւան ա­ւե­տա­րա­նա­կան հա­տո­ւա­ծին ու խոր­հուր­դին եւ ա­նոր ընդ­մէ­ջէն պատ­գամ փո­խան­ցեց ներ­կա­նե­րուն՝ բո­լոր դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րը դի­մագ­րա­ւե­լու, հա­յու ինք­նու­թիւ­նը պա­հե­լու եւ պահ­պա­նե­լու կոչ ը­րաւ, ու բարձ­րօ­րէն գնա­հա­տեց տա­րո­ւած աշ­խա­տանքն ու ծա­ռա­յու­թիւ­նը ­Սէր­րէ­սի այս փոքր գա­ղու­թին։ Ա­ւար­տին, ան յոր­դո­րեց կողք-կող­քի մնա­լու եւ մեր Ս. բոյ­նը կա­ռու­ցե­լու։ Բ­նա­կա­նա­բար, Ս. ­Սար­գի­սի տօ­նին անդ­րա­դառ­նա­լով՝ յայտ­նեց, որ պա­տա­հա­կան կեր­պով չէ, որ այս ­Խո­րա­նը «Ս. ­Սար­գիս» կը կո­չո­ւի, ո­րով­հե­տեւ Ս. ­Սար­գի­սը ըլ­լա­լով ա­րա­գա­հաս սուրբ՝ բո­լո­րին նե­ղու­թիւն­նե­րուն ու դի­մագ­րա­ւած բո­լոր դժո­ւա­րու­թիւն­նե­րուն իր ձեռ­քը պի­տի եր­կա­րէ ու հաս­նի։ Սր­բա­զան ­Հայ­րը յի­շե­ցուց ­Սէր­րէս շրջա­նի կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը եւ ներ­կայ դժո­ւար պայ­ման­նե­րուն անդ­րա­դառ­նա­լով ը­սաւ, թէ «շատ մը հայ­րե­նա­կից­ներ, թող­նե­լով հայ­րե­նի­քէն ներս զա­նա­զան տե­սա­կի բարձր վկա­յա­կան­ներ, ե­կան եւ կայք հաս­տա­տե­ցին ­Սեր­րէս եւ ըն­դու­նե­լով ա­մէ­նէն պարզ աշ­խա­տանք­նե­րը, այ­սօր ­Սեր­րէս շրջա­նը կը փոր­ձեն ա­ռա­ւել եւս ծաղ­կեց­նել, ի­րենց շա­բա­թօ­րեայ դպրո­ցով, «­Հա­մազ­գա­յին»ով ու ի­րենց ըն­տա­նիք­նե­րուն հա­յա­պահ­պա­նու­թեամբ…»։ Իր քա­րո­զի ա­ւար­տին, Սր­բա­զան ­Հայ­րը իր սրտա­գին բա­րե­մաղ­թու­թիւն­ներն ու շնոր­հա­ւո­րանք­նե­րը ը­նե­լով՝ բո­լո­րին մաղ­թեց նո­րա­նոր յա­ջո­ղու­թիւն­ներ եւ նո­ւա­ճում­ներ, տես­նո­ւե­լու ու­րախ ա­ռիթ­նե­րով։
Ս. ­Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին կա­տա­րո­ւե­ցան մա­տաղօրհ­նէք եւ հո­գե­հանգս­տեան ա­րա­րո­ղու­թիւն։
Ա­պա, փո­ղո­ցին վրայ, ­Թե­սա­ղո­նի­կէէն ժա­մա­նած «­Մա­սիս» պա­րա­խում­բի ե­րի­տա­սարդ-ե­րի­տա­սար­դու­հի­նե­րը կա­տա­րե­ցին հայ­կա­կան-ա­ւան­դա­կան պա­րեր, գլխա­ւո­րու­թեամբ՝ պա­րու­սոյց­ներ ­Ռա­ֆա­յէլ ­Վար­դե­րե­սեա­նի եւ ­Սար­գիս ­Քիւր­տեա­նի։
­Յա­ջոր­դեց կէ­սօ­րո­ւան ճաշ­կե­րոյ­թը՝ ­Սէր­րէ­սի ճա­շա­րա­նէ մը ներս։ ­Ճաշ­կե­րոյ­թի ըն­թաց­քին խօսք ա­ռաւ Ազգ. ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ պրն. ­Պօ­ղոս ­Չո­լա­քեան՝ ե­րախ­տա­գի­տա­կան ու շնոր­հա­կա­լա­կան խօս­քեր ուղ­ղե­լով ­Սէր­րէ­սի հայ հա­մայն­քին ու հրա­ւի­րեց ներ­կա­նե­րը խմե­լու Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր, ինչ­պէս նաեւ ­Սէր­րէ­սի ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դի կե­նա­ցը։
­Պէտք է ը­սել եւ ար­ձա­նագ­րել, որ տօ­նախմ­բու­թիւ­նը իր տա­րո­ղու­թեամբ ան­նա­խըն­թաց ու խան­դա­վառ մթնո­լորտ ստեղ­ծեց յատ­կա­պէս ­Սէր­րէ­սի մեր ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րուն ու ընդ­հան­րա­պէս յու­նա­հա­յու­թեան մօտ։ Գ­նա­հա­տե­լի ե­րե­ւոյթ էր, որ ճա­շի ըն­թաց­քին, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը՝ ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ ­Թե­սա­ղո­նի­կէի ­Հո­գե­ւոր ­Հո­վի­ւին եւ Ազգ. ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տին՝ այ­ցե­լեց իւ­րա­քան­չիւր սե­ղան, զրու­ցեց, խօ­սա­կից ե­ղաւ եւ իր օրհ­նու­թիւ­նը բաշ­խեց բո­լո­րին։
­Ճա­շի ա­ւար­տին, Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զա­նը եւ Ազգ. Իշ­խա­նու­թեան պա­տո­ւի­րա­կու­թիւ­նը հան­դի­պե­ցան ­Սէր­րէ­սի ­Թա­ղա­կան ­Խոր­հուր­դին եւ ­Տիկ­նաց ­Միու­թեան ան­դամ-ան­դա­մու­հի­նե­րուն հետ եւ ի­րենց թե­լադ­րանք­ներն ու սպա­սում­նե­րը փո­խան­ցե­ցին ա­նոնց։
­Ճա­շէն ետք, 3 հան­րա­կառ­քե­րը մեկ­նե­ցան ­Սէր­րէ­սէն մեծ տպա­ւո­րու­թեամբ ու եր­ջան­կու­թեամբ։ ­Վե­րա­դար­ձի ճամ­բու ըն­թաց­քին, այ­ցե­լե­ցին ­Քեր­քի­նի լի­ճին կող­քը գտնո­ւող տե­սար­ժան վայ­րը եւ յա­ջո­ղու­թեամբ հա­սան ի­րենց տու­նե­րը։
­Յայտ­նենք, որ մէկ օր ա­ռաջ, ­Շա­բաթ՝ 12 ­Մա­յի­սի ե­րե­կո­յեան, ­Սէր­րէ­սի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ փոքր եւ գե­ղե­ցիկ ու ներշն­չիչ ձեռ­նարկ մը (ար­տա­սա­նու­թիւն, երգ, պար, նո­ւագ, ե­ւայլն) ­Սէր­րէ­սի մեր դպրո­ցի ա­շա­կերտ­նե­րուն կող­մէ, ներ­կա­յու­թեամբ Ա­ռաջ­նորդ Սր­բա­զան ­Հօր եւ Ա­թէն­քէն ժա­մա­նած Ազգ. ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տին ու ա­տե­նադ­պի­րին։ Ա­նոնք ի­րենց բարձր գնա­հա­տան­քը յայտ­նե­ցին կազ­մա­կեր­պո­ւած այս ձեռ­նար­կին եւ մաղ­թե­ցին բա­րի յա­ջո­ղու­թիւն։ ­Հե­տե­ւե­ցաւ պատ­շաճ հիւ­րա­սի­րու­թիւն։
Թղ­թա­կից