­Փա­րի­զի ա­րո­ւար­ձան Ալ­ֆոր­վիլն ու Ար­ցա­խի գիւ­ղա­քա­ղաք ­Բեր­ձո­րը (նախ­կին ­Լա­չին) վճռած են ա­մէն գնով հաս­տա­տել ու զար­գաց­նել բա­րե­կա­մու­թեան կա­մուր­ջը, հա­կա­ռակ ռէալ­փո­լի­թիք խա­ղա­ցող Ֆ­րան­սա­յի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու յա­րու­ցած ար­գելք­նե­րուն։
­Նո­յեմ­բեր 20ին Ալ­ֆոր­վի­լի մէջ նա­խա­տե­սո­ւած էր ստո­րագ­րել բա­րե­կա­մու­թեան հռչա­կա­գիր մը Ալ­ֆոր­վի­լի եւ ­Բեր­ձո­րի քա­ղա­քա­պետ­նե­րուն կող­մէ։ ­Սա­կայն Ֆ­րան­սա­յի պե­տու­թիւ­նը մեր­ժած էր մուտ­քի վի­զա տալ ­Բեր­ձո­րի քա­ղա­քա­պետ Ար­տիոմ ­Սա­րի­բե­կեա­նին եւ անոր պա­տո­ւի­րա­կու­թեան ան­դամ­նե­րուն, նաեւ ճնշում բա­նեց­նե­լով՝ որ չփոր­ձեն վի­զա­յի մեր­ժու­մը շրջան­ցե­լու հա­մար դի­ւա­նա­գի­տա­կան ան­ցա­գիր ու­նե­նալ, ա­ւե­լի չբար­դաց­նե­լու հա­մար կա­ցու­թիւ­նը։
Ա­սի­կա բա­րե­կա­մու­թեան ստեղծ­ման պա­հուն ոչ-բա­րե­կա­մա­կան քայլ մըն էր Ֆ­րան­սա­յի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու կող­մէ, հան­դէպ ֆրան­սա­հա­յու­թեան եւ ­Հա­յաս­տա­նի ու Ար­ցա­խի հա­յու­թեան։
­Բա­րե­կա­մու­թեան Հռ­չա­կագ­րի ստո­րագ­րու­թիւ­նը այ­նու­հան­դերձ տե­ղի ու­նե­ցաւ, շնոր­հիւ Ալ­ֆոր­վի­լի քա­ղա­քա­պետ ­Մի­շէլ ­Ժեր­շի­նո­վի­չի վճռա­կա­մու­թեան։ Եր­կու կող­մե­րը հա­մա­ցան­ցի լսա­տե­սո­ղա­կան Skype դրու­թեան մի­ջո­ցով հա­ղոր­դակ­ցու­թեան մէջ մտան, եր­կու քա­ղա­քա­պետ­նե­րը պաս­տա­ռի առ­ջեւ ստո­րագ­րե­ցին հռչա­կագ­րի ի­րենց օ­րի­նակ­նե­րը, փո­խա­դարձ ստո­րագ­րու­թիւ­նը վե­րա­պա­հե­լով յա­ռա­ջի­կա­յին, երբ Ալ­ֆոր­վի­լի պա­տո­ւի­րա­կու­թիւ­նը պի­տի այ­ցե­լէ Ար­ցախ։
Այս իւ­րա­յա­տուկ եւ ան­նա­խըն­թաց ա­րա­րո­ղու­թեան ներ­կայ էին Ար­ցա­խի ­Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ ­Բա­կօ ­Սա­հա­կեան, ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար ­Մա­սիս ­Մա­յի­լեան, մշա­կոյ­թի, ե­րի­տա­սար­դու­թեան եւ զբօ­սաշրջու­թեան նա­խա­րար ­Սեր­գէյ ­Շահ­վեր­դեան, ­Հա­յաս­տա­նի դես­պան ­Վի­գէն ­Չի­տե­չեան, ինչ­պէս նաեւ Հ. Յ. Դ. եւ ու­ղե­կից միու­թիւն­նե­րու, հայ­կա­կան հա­մայն­քի զա­նա­զան կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ եւ հոծ բազ­մու­թիւն մը։
Ալ­ֆոր­վի­լի քա­ղա­քա­պետ ­Մի­շէլ ­Ժեր­շի­նո­վիչ իր խօս­քին մէջ ը­սաւ. «­Շատ տխուր եմ, որ ­Բեր­ձո­րի պա­տո­ւի­րա­կու­թիւ­նը այ­սօր մե­զի հետ չէ։ ­Չեմ հա­մար­ձա­կիր կար­ծել, որ այս քա­ղա­քա­կան ո­րո­շու­մը ար­դիւն­քը ըլ­լայ օ­տար երկ­րի մը ճնշում­նե­րուն, թէեւ դէպ­քե­րը այդ­պէս ցոյց կու տան։ Ոչ մէկ բան կրնայ ար­գելք հան­դի­սա­նալ այս բա­րե­կա­մու­թեան։ Այս հռչա­կա­գի­րը ստո­րագ­րե­լու մեր ո­րո­շու­մը ան­փո­փոխ կը մնայ, հա­կա­ռակ ճնշում­նե­րուն։ ­Յա­ռա­ջի­կա­յին պա­տո­ւի­րա­կու­թեամբ մը պի­տի այ­ցե­լեմ ­Բեր­ձոր, ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ ե­րես­փո­խան եւ Ալ­ֆոր­վի­լի նա­խորդ քա­ղա­քա­պետ ­Լիւք ­Քար­վու­նա­սի, ստո­րագ­րե­լու հա­մար բա­րե­կա­մու­թեան հռչա­կա­գի­րը»»։
­Քա­ղա­քա­պե­տը յայտ­նեց, որ ­Լիւք ­Քար­վու­նաս չկրցաւ ներ­կայ ըլ­լալ, ո­րով­հե­տեւ նա­խորդ օր ար­կած մը ու­նե­ցած էր եւ այժմ հի­ւան­դա­նոց կը գտնո­ւէր։ ­Բայց ան խնդրած էր որ ներ­կա­նե­րուն փո­խան­ցէ իր ան­վե­րա­պահ նե­ցու­կը Ար­ցա­խին։
­Նախ­կին քա­ղա­քա­պետ ­Ռը­նէ ­Ռու­քէ յի­շեց իր ա­ռա­ջին այ­ցե­լու­թիւ­նը ­Բեր­ձոր, երբ տա­կա­ւին ար­ժա­նա­վա­յել ճամ­բա­ներ չկա­յին։ «Ար­ցա­խը կը պայ­քա­րի իր ա­զա­տու­թեան հա­մար։ Ան պէտք է խա­ղա­ղու­թիւն վա­յե­լէ եւ զար­գա­նայ։ ­Կը շնոր­հա­ւո­րեմ մեր քա­ղա­քա­պե­տը եւ ե­րես­փո­խան ­Լիւք ­Քար­վու­նա­սը, ո­րոնք որ­դեգ­րե­ցին այս ճա­նա­պար­հը հաս­նե­լու հա­մար բա­րե­կա­մու­թեան հռչա­կագ­րի ստո­րագ­րու­մին», ը­սաւ ան։
Ա­պա՝ ­Բեր­ձո­րէն խօսք ա­ռաւ քա­ղա­քա­պետ Ար­տիոմ ­Սա­րի­բե­կեան, որ շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց Ալ­ֆոր­վի­լի ե­րեք յա­ջոր­դա­կան քա­ղա­քա­պետ­նե­րուն Ար­ցա­խի կա­ցու­թեան նկատ­մամբ ի­րենց հաս­կա­ցո­ղու­թեան հա­մար։ Ան զա­նա­զան մար­զե­րէ ներս հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան կոչ ուղ­ղեց։
­Նա­խա­գահ ­Բա­կօ ­Սա­հա­կեան իր խօս­քին մէջ ը­սաւ.- «Ֆ­րան­սա­յի եւ նրա վար­չա­կան շրջան­նե­րի հետ փոխ­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը մեր ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թեան հիմ­նա­կան ուղ­ղու­թիւն­նե­րից է, եւ քոյր քա­ղաք­նե­րի ցան­կի ու աշ­խար­հագ­րու­թեան ընդ­լայ­նու­մը, նրանց հետ կա­պե­րի խո­րա­ցու­մը այս քա­ղա­քա­կա­նու­թեան ա­ռանց­քա­յին բա­ղադ­րա­մա­սե­րից է»։ ­Նա­խա­գա­հը ա­ւել­ցուց, որ Ալ­ֆոր­վի­լի եւ ­Բեր­ձո­րի հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը ու­նի խոստմ­նա­լից հե­ռան­կար­ներ աշ­խա­տանք­նե­րու ճիշդ կազ­մա­կերպ­ման պա­րա­գա­յին։ ­Քա­շա­թա­ղի շրջա­նը գիւ­ղատն­տե­սա­կան լայն կա­րե­լիու­թիւն­ներ ու­նի եւ ­Բեր­ձոր այդ շրջա­նի կեդ­րոնն է, ­Հա­յաս­տա­նը Ար­ցա­խին կա­պող օ­ղակն է, եւ այս հռչա­կա­գի­րը կրնայ դառ­նալ ամ­բողջ շրջա­նի զար­գաց­ման խթան մը։
­Յա­մե­նայն դէպս, թէեւ հա­կա­ռակ ար­գելք­նե­րուն տե­ղի ու­նե­ցաւ բա­րե­կա­մու­թեան հռչա­կագ­րի ստո­րագ­րու­թիւ­նը, սա­կայն ֆրան­սա­կան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու այս վի­րա­ւո­րա­կան կե­ցո­ւած­քը ա­ռիթ պի­տի տայ ֆրան­սա­հա­յու­թեան ղե­կա­վար մար­մին­նե­րուն որ հե­տապն­դեն ա­նոր տուն տո­ւող պատ­ճառ­նե­րը եւ ի հար­կին վե­րա­տե­սու­թեան են­թար­կեն ֆրան­սա­կան քա­ղա­քա­կան կարգ մը շրջա­նակ­նե­րու հետ հայ­կա­կան հա­մայն­քի մեր­ձեց­ման չա­փա­նիշե­րը։

Գ. Դ.