«Ազատ Օր» կը վերսկսի տպագիր հրատարակութիւնը

­Մէ­կու­կէս ամ­սո­ւան ստի­պո­ղա­կան ընդ­հա­տու­մէ ետք, այ­սօ­րո­ւան թի­ւէն սկսեալ, «Ա­զատ Օր»ի տպա­գիր հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը դար­ձեալ հա­սա­նե­լի է մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րու բնա­կա­րան­նե­րը եւ աշ­խա­տա­տե­ղի­նե­րը, թեր­թիս ցրո­ւիչ­նե­րուն եւ նա­մա­կա­տան մի­ջո­ցով։
Պ­սա­կա­ձեւ ժահ­րի պար­տադ­րած պե­տա­կան ար­գի­լում­նե­րուն պատ­ճա­ռով, ստի­պո­ւած ե­ղանք առ­ժա­մեայ ընդ­հա­տել տպա­գիր հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը։ ­Սա­կայն, նոյ­նիսկ հե­ռա­վար աշ­խա­տան­քով, թեր­թիս աշ­խա­տա­կազ­մը շա­րու­նա­կեց ա­մէն օր կա­նո­նա­ւո­րա­պէս հրա­տա­րա­կել ե­լեկտ­րո­նա­յին (PDF) գու­նա­ւոր տար­բե­րա­կը։ Շ­նոր­հիւ ան­մի­ջա­կան ջան­քե­րուն, կա­րե­լի ե­ղաւ ա­պա­հո­վել մեծ թի­ւով բա­ժա­նորդ­նե­րու ե­լեկտ­րո­նա­յին հաս­ցէ­նե­րը եւ ա­մէ­նօ­րեայ կա­նո­նա­ւո­րու­թեամբ ղրկել ե­լեկտ­րո­նա­յին թի­ւե­րը։ ­Մեր կամ­քէն ան­կախ պատ­ճառ­նե­րով, բա­ժա­նորդ­նե­րու փոքր թիւ մը միայն զրկո­ւե­ցաւ թեր­թի ներ­կա­յու­թե­նէն։
Ս­փիւռ­քի գա­ղութ­նե­րուն մէջ, Պ­սա­կա­ձեւ ժահ­րի տա­րա­ծու­մին պատ­ճա­ռով, հայ մա­մու­լը ստի­պո­ւե­ցաւ հա­մա­կեր­պիլ ստեղ­ծո­ւած նոր եւ ար­տա­սո­վոր ի­րա­կա­նու­թեան։ Ս­փիւռ­քա­հայ թեր­թե­րը շա­րու­նա­կե­ցին գոր­ծել ե­լեկտ­րո­նա­յին մի­ջոց­նե­րով, իսկ տպա­գիր հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը, որ կը կազ­մէ ա­նոնց գոր­ծու­նէու­թեան գլխա­ւոր բա­ժի­նը, ընդ­հա­տո­ւե­ցաւ ու մին­չեւ այ­սօր են­թա­կայ է իւ­րա­քան­չիւր երկ­րի պե­տա­կան սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րու կա­նոն­նե­րուն։
Բ­նա­կա­նա­բար, այս կա­ցու­թիւ­նը նիւ­թա­կան լուրջ դժուա­րու­թիւն­նե­րու կը մատ­նէ սփիւռ­քեան մա­մու­լը, ո­րու նիւ­թա­կան աղ­բիւր­նե­րը կը յատ­կան­շո­ւին ա­ռա­ւե­լա­բար բա­ժա­նոր­դագ­րու­թիւն­նե­րով եւ նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­նե­րով։
­Պար­տադ­րա­կան սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րու ի­րա­վի­ճա­կը իր ազ­դե­ցու­թիւ­նը ու­նե­ցաւ նաեւ «Ա­զատ Օր»ի տնտե­սա­կան կա­նո­նա­ւո­րու­թեան վրայ՝ գան­ձում­նե­րու եւ նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­նե­րու ար­մա­տա­կան նո­ւա­զու­մով։ Ան­շուշտ, կա­րե­լի չէր կա­սեց­նել թեր­թի նիւ­թա­կան պար­տա­ւո­րու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք, մեծ զո­հո­ղու­թիւն­նե­րով եւ ա­ռանց յա­պա­ղու­մի, այս դժո­ւար ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նին եւս լիո­վին կա­տա­րո­ւե­ցան։
Վս­տահ ենք, որ վե­րը ներ­կա­յա­ցո­ւած պատ­կե­րը աննկատ պի­տի չմնայ մեր բա­ժա­նորդ­նե­րուն եւ հայ­րե­նա­կից­նե­րուն կող­մէ։ ­Հայ մա­մու­լի հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը յե­նո­ւած է հայ ըն­թեր­ցո­ղի ան­մի­ջա­կան եւ սրտա­բուխ օ­ժան­դա­կու­թեան վրայ։ «Ա­զատ Օր» եւս, իր 75ա­մեայ ան­խա­փան հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը կը պար­տի յու­նա­հայ մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րու եւ ար­տա­սահ­մա­նի մեր բա­ժա­նորդ­նե­րու բա­րո­յա­կան ու նիւ­թա­կան ան­վե­րա­պահ ա­ջակ­ցու­թեան։
­Յու­սա­լից օ­րե­րու ակն­կա­լու­թեամբ եւ կեան­քի բնա­կա­նոն պայ­ման­նե­րուն աս­տի­ճա­նա­կան վե­րա­դար­ձի լոյ­սին տակ, մեր թեր­թի տպա­գիր հրա­տա­րա­կու­թիւ­նը դար­ձեալ կը մտնէ հայ օ­ճախ­նե­րէն ներս, շա­րու­նա­կե­լու հա­մար իր ա­ռա­քե­լու­թիւնն ու ան­փո­խա­րի­նե­լի ներդ­րու­մը յու­նա­հայ կեան­քի ի­րա­կա­նու­թեան մէջ։

«ԱԶԱՏ ՕՐ»