Ցա­ւով կ­՚ու­զեմ յի­շեց­նել մեր կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րուն, թէ ­Յու­լիս 25ը մեր ազ­գա­յին հե­րո­սա­կան գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րէն մէ­կուն տա­րե­դար­ձի օրն է, ո­րուն մա­սին սա­կայն, այ­սօր, դժբախ­տա­բար մեր ե­րի­տա­սարդ­նե­րէն շա­տե­րը չեն գի­տեր, ո­րով­հե­տեւ տա­րի­նե­րէ ի վեր դադ­րած ենք ­Խա­նա­սո­րի Ար­շա­ւան­քին օ­րը՝ ­Յու­լիս 25ը տօ­նե­լէ։
Այ­սօր մեկ­նող սե­րուն­դի ողջ մնա­ցած ան­ձե­րը կը յի­շեն, թէ ի՜նչ դժո­ւար վի­ճա­կի մէջ կը տօ­նուէր ­Խա­նա­սո­րը։ ­Շա­բաթ մը ա­ռաջ ինք­նա­շարժ ու­նե­ցող­ներս կ­՚եր­թա­յինք ­Մա­րա­դօ­նի գիւ­ղը, ուր գիւ­ղա­ցի մը մեծ տա­կառ­նե­րով գի­նի կը վա­ճա­ռէր։ ­Կը սա­կար­կէինք հե­տը, որ­պէս­զի ­Խա­նա­սո­րի օ­րը մեծ տա­կառ­նե­րով հա­մով այդ գի­նիէն շատ բե­րէ մե­զի։
Իսկ հի­մա գոր­ծը շատ դիւ­րին է, ո­րով­հե­տեւ ա­մէն մէկ հա­յու տան մէջ քա­նի մը ինք­նա­շարժ կայ, ո­րով ա­մէն մէկ ըն­տա­նիք կրնայ, իր ճա­շը եւ քա­նի մը շիշ խմիչ­քը առ­նե­լով, ըն­տա­նեօք ո­րո­շո­ւած վայ­րը գալ…
Ամ­բողջ հա­յու­թեամբ միա­սին ու­րախ օր մը կ­՚ան­ցը­նենք՝ ­Խա­նա­սո­րի մա­սին կը տե­ղե­կա­նանք, տօ­նա­կան մթնո­լորտ մը կը վա­յե­լենք եւ վեր­ջը ու­րախ ու զո­ւարթ կը վե­րա­դառ­նանք մեր տու­նե­րը։
­Խա­նա­սո­րի հե­րոս­ներն ալ գոհ կը մնան…

ՊԵՐՃ Գ.