Αλέξανδρος-Μιχαήλ Χατζηλύρας
Στις 30 Απριλίου 2004, στο Αντηλιάς του Λιβάνου, ένας Άγιος ανάμεσά μας πέρασε στην αιωνιότητα.
Με καταγωγή από το Αραπκίρ και γεννημένος Μηνάς Αζναβοριάν στη Βηρυτό, στις 29 Ιανουαρίου 1947, εισήλθε στο Ιεροδιδασκαλείο στο Αντηλιάς το 1960. Στις 29 Ιουνίου 1963 χειροτονήθηκε διάκονος και στις 19 Ιουνίου 1966 άγαμος ιερωμένος, με το όνομα Ιερομόναχος Ζαρέχ.
Μεταξύ 1966-1969 ήταν αρχιψάλτης του Καθολικάτου (Πατριαρχείου), ενώ επίσης δίδασκε στο Ιεροδιδασκαλείο, όπου ανήλθε σε Βοηθό Κοσμήτορα. Στις 16 Μαρτίου 1969 χειροθετήθηκε στο βαθμό του Αρχιμανδρίτη. Το 1971 έλαβε το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στη Θεολογία από το Ανατολικό Ποντιφικό Ινστιτούτο στη Ρώμη. Επιστρέφοντας στο Αντηλιάς (1973), ίδρυσε τη χορωδία «Σνορχαλί», δίδασκε στο Ιεροδιδασκαλείο και διάφορα άλλα σχολεία, ενώ επίσης διετέλεσε επιμελητής του περιοδικού «Χασκ» (1975-1976).
Στις 3 Νοεμβρίου 1977 έφθασε στην Κύπρο ως Πατριαρχικός Ακόλουθος. Ακριβώς ένα χρόνο μετά διοργάνωσε τις πρώτες εκλογές για το Θρονικό Συμβούλιο της Μητρόπολης από το Δεκέμβριο του 1959. Χάρη στις προσπάθειές του ανεγέρθηκε ο νέος καθεδρικός ναός της Παναγίας Θεοτόκου, με τον ίδιο να επιβλέπει προσωπικά τα κατασκευαστικά έργα κάθε μέρα μεταξύ 1978-1981. Επιπλέον, ίδρυσε και επιμελείτο το ενημερωτικό δελτίο «Κιπραχάι Ντεγεκατού» (1978-1983).
Στις 30 Μαΐου 1979 εξελέγη Μητροπολίτης, ενώ μεταξύ 1982-1983 εργάστηκε άοκνα για την κατασκευή του νέου κτιρίου της Μητρόπολης δίπλα από την εκκλησία. Στις 17 Μαΐου 1980 χειροθετήθηκε στο βαθμό του Ανώτερου Αρχιμανδρίτη, την επομένη δε χειροτονήθηκε Επίσκοπος. Υπηρέτησε μέχρι τις 23 Νοεμβρίου 1983, ενώ στη συνέχεια διορίστηκε Επικεφαλής του Τμήματος Χριστιανικής Αγωγής του Καθολικάτου (Πατριαρχείου).
Στις 26 Μαρτίου 1995 ανυψώθηκε σε Αρχιεπίσκοπο. Υπηρέτησε ως Διευθυντής του Σχολείου «Φωλιά των Πουλιών» στη Βύβλο (1995-1997), ίδρυσε τη γυναικεία μοναχική αδελφότητα Καγιαγιάν (1995), και επίσης διατέλεσε Πρόεδρος του Κεντρικού Θρησκευτικού Συμβουλίου του Καθολικάτου (Πατριαρχείου).
Έγραψε ή/και επιμελήθηκε περισσότερα από 50 βιβλία και μουσικά εγχειρίδια, εκ των οποίων 18 εκδόθηκαν μετά θάνατον. Το σημαντικότερο έργο του είναι η μετάφραση της Καινής Διαθήκης από την Κοινή Ελληνική στη σύγχρονη Δυτική Αρμενική. Εργάστηκε, επίσης, για τη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης, της οποίας τα τελευταία 10 βιβλία έμειναν ατέλειωτα λόγω της φθίνουσας υγείας του. Επιπρόσθετα, έγραψε εκατοντάδες ύμνους και πνευματικά τραγούδια.
Ας αναπαύεται εν ειρήνη!