Ա­բի­կեան Ա­նի

­Տօ­նա­կան օ­րե­րու ա­ռի­թով ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան եւ տպա­ւո­րիչ ներ­կա­յա­ցում մը տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Հինգ­շաբ­թի՝ 21 ­Դեկ­տեմ­բեր 2017ին, Հ.Կ.­Խա­չի « ­Զա­ւա­րեան» վար­ժա­րա­նի ման­կա­պար­տէ­զին մէջ, ուր ներ­կայ էին տնօ­րէ­նու­թիւ­նը եւ ծնող­ներ:
­Տօ­նա­կան այս հան­դի­սու­թիւ­նը սկսաւ բա­րե­մաղ­թանք­նե­րով եւ ող­ջոյ­նի խօս­քով: ­Յայ­տա­գի­րի ա­ռա­ջին բա­ժի­նը սկսաւ­ Կո­կոն եւ ­Ծա­ղիկ դա­սա­րան­նե­րու ա­շա­կերտ­նե­րուն կող­մէ եր­գով մը, որ ման­կա­կան զո­ւարթ եւ ան­մեղ ձայ­նով դիւ­թեց ներ­կա­նե­րը: ­Յայ­տա­գի­րի ա­ռա­ջին բաժ­նի ա­ւար­տին, փոք­րիկ ա­շա­կերտ­նե­րը ծնող­նե­րուն մօ­տե­ցան եւ միաս­նա­բար տե­սե­րի­զի մը հե­տե­ւե­ցան, որ պատ­րաս­տո­ւած էր ման­կա­պար­տիզ­պա­նու­հի­նե­րուն կողմէ: Ա­նոր ըն­թաց­քին փոք­րիկ­նե­րը ի­րենց ինք­նա­բուխ բա­րե­մաղ­թանք­նե­րը յայտ­նե­ցին՝ տա­րա­ծե­լով ու­րա­խու­թիւն, սէր եւ յոյս. Ս.Ծ­նուն­դի լա­ւա­գոյն պատ­գա­մը:
Եւ այս բո­լո­րը՝ մեր ա­նոյշ մայ­րե­նի լե­զո­ւով, այն­քան կա­րե­ւոր բա­նա­ւոր խօս­քին հա­մար։ Ծ­նող­ներն ալ ըն­դա­ռա­ջե­ցին ա­նոնց։ Այս­պէ՛ս, հա­յե­րէ­նը դար­ձաւ միակ հա­ղոր­դակ­ցա­կան լե­զուն…
­Յա­ջոր­դեց ստեղ­ծա­գոր­ծա­կան աշ­խա­տա­նոց մը, ուր փոք­րիկ­նե­րը ծնող­նե­րուն հետ ստեղ­ծա­գոր­ծե­ցին եւ շի­նե­ցին Ա­մա­նո­րի քար­տեր, լե­ցուն ման­կա­կան ե­րե­ւա­կա­յու­թեամբ:
Ծ­նող­նե­րու գոր­ծօն մաս­նակ­ցու­թիւ­նը մեծ հա­ճոյք եւ ու­րա­խու­թիւն պատ­ճա­ռեց ի­րենց զա­ւակ­նե­րուն: ­Յայ­տա­գի­րի ա­ւար­տին, փոք­րիկ հիւ­րա­սի­րու­թիւն մը հրամ­ցո­ւե­ցաւ վար­ժա­րա­նի Ծ­նո­ղա­կան ­Միու­թեան կող­մէ:
­Տա­րո­ւան մէջ ի­մաս­տա­լից է այս ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը՝ բո­լո­րի՛ս, մա­նա­ւա՛նդ ե­րե­խա­նե­րուն հա­մար: Ս. Ծ­նուն­դի ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը զմայ­լու­թիւն մը կը պա­հէ, բա­ցա­յայտ եւ գաղտ­նա­ծա­ծուկ խոր­հուրդ­ներ, ո­րոնց չա­փա­հաս­նե­րը կա­րե­ւո­րու­թիւն չեն տար այն­քան, որ­քան փոք­րիկ­նե­րը՝ տե­ղե­կու­թիւն­ներ ներծծե­լով, ա­ռանց ա­նոնց վե­րա­հա­սու դառ­նա­լու: Ս. Ծ­նուն­դի պատ­գա­մը սէր եւ ու­րա­խու­թիւն տա­րա­ծելն է եւ ա­ռիթ մըն է որ­դեգ­րե­լու հա­մե­րաշ­խու­թեան եւ հա­մե­կա­մու­թեան ար­ժա­նիք­նե­րը, ո­րոնք պէտք է մե­զի ա­ռաջ­նոր­դեն ամ­բողջ տա­րո­ւան ըն­թաց­քին:
Ս. Ծ­նուն­դը իտեալա­կան ե­ղա­նակն է «ո­րո­նե­լու» մեր զգա­ցում­նե­րը եւ մեր փոք­րիկ­նե­րուն փո­խան­ցե­լու: Ա­ռիթ մը՝ մե­զի հա­մար. բարձ­րո­րակ նո­ւէր մը՝ ա­նոնց հա­մար: