Եւ­րա­սիա­կան միջ-կա­ռա­վա­րա­կան խոր­հուր­դի նիս­տին մաս­նակ­ցե­լու հա­մար ­Սո­չի ժա­մա­նած ­Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պետ ­Նի­կոլ ­Փա­շի­նեան Եր­կու­շաբ­թի՝ 14 ­Մա­յի­սին հան­դի­պում ու­նե­ցաւ ­Ռու­սիոյ նա­խա­գահ Վ­լա­դի­միր ­Փու­թի­նի հետ:
«­Յար­գե­լի՛ վար­չա­պետ, յար­գե­լի՛ գոր­ծըն­կեր­ներ, թոյլ տո­ւէք ող­ջու­նե­լու եւ ան­գամ մը եւս շնոր­հա­ւո­րե­լու ­Հա­յաս­տա­նի կա­ռա­վա­րու­թեան ղե­կա­վա­րի բարձր պաշ­տօ­նում ընտ­րո­ւե­լու կա­պակ­ցու­թեամբ: ­Հան­դիպ­ման սկզբում ցան­կա­նում եմ նշել, որ ­Հա­յաս­տա­նը ­Ռու­սաս­տա­նի հա­մար տա­րա­ծաշր­ջա­նում հան­դի­սա­նում է մօտ գոր­ծըն­կեր եւ դաշ­նա­կից, դա վե­րա­բե­րում է ե՛ւ տնտե­սա­կան փոխ-գոր­ծակ­ցու­թեա­նը, ե՛ւ անվ­տան­գու­թեան հար­ցե­րին: ­Դուք գի­տէք, որ ­Ռու­սաս­տա­նը մնում է ­Հա­յաս­տա­նի ա­ռեւտ­րատն­տե­սա­կան ա­ռա­ջա­տար գոր­ծըն­կե­րը, ռու­սա­կան ներդ­րում­նե­րը ­Հա­յաս­տա­նի տնտե­սու­թիւ­նում կազ­մում են ար­տա­սահ­մա­նեան ներդ­րում­նե­րի գրե­թէ 35 տո­կո­սը: ­Վեր­ջին շրջա­նում մեզ մօտ նկատ­ւում է ա­ռեւտ­րաշր­ջա­նա­ռու­թեան 25 տո­կո­սի աճ, եւ ա­ռա­ջան­ցիկ տեմ­պե­րով (կշռոյ­թով) ա­ճում են ռու­սա­կան շու­կայ հայ­կա­կան գիւ­ղատն­տե­սա­կան ապ­րանք­նե­րի մա­տա­կա­րար­ման ծա­ւալ­նե­րը, նա­խորդ ա­միս­նե­րին ա­ճը կազ­մել է 38 տո­կոս: ­Սա շատ լաւ դի­նա­մի­կա (ու­ժա­կա­նու­թիւն) է եւ ես յոյս ու­նեմ, որ մեզ կը յա­ջո­ղո­ւի ոչ միայն պահ­պա­նել այն, այ­լեւ բազ­մա­պատ­կել: ­Ցան­կա­նում եմ ձեզ յա­ջո­ղու­թիւն­ներ մաղ­թել կա­ռա­վա­րու­թեան ղե­կա­վա­րի պաշ­տօ­նում եւ յոյս ու­նեմ, որ մեր յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը կը շա­րու­նա­կեն զար­գա­նալ նոյն կերպ, ինչ­պէս ե­ղել է մինչ այժմ: ­Մենք նոյն ակ­տի­ւու­թեամբ (աշ­խու­ժու­թեամբ) կ­՛աշ­խա­տենք մի­ջազ­գա­յին աս­պա­րէ­զում, մի­ջազ­գա­յին կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րում, սկսած ­Միա­ւո­րո­ւած Ազ­գե­րի ­Կազ­մա­կեր­պու­թիւ­նից, որ­տեղ ­Հա­յաս­տա­նը եւ ­Ռու­սաս­տա­նը մշտա­պէս ա­ջակ­ցել են մի­մեանց, ա­ւար­տած մեր տա­րա­ծաշր­ջա­նա­յին կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րով, ե՛ւ անվ­տան­գու­թեան ո­լոր­տում, ե՛ւ տնտե­սա­կան զար­գաց­ման»,- նշեց Վ­լա­դի­միր ­Փու­թին:
«Վ­լա­դի­մի՛ր Վ­լա­դի­մի­րի, շնոր­հա­կա­լու­թիւն ջերմ խօս­քե­րի հա­մար: ­Հա­ճե­լի է, որ ­Հա­յաս­տա­նի վար­չա­պե­տի պաշ­տօ­նում իմ ընտ­րո­ւե­լուց մի քա­նի օր անց հնա­րա­ւո­րու­թիւն ու­նեմ հան­դի­պե­լու ձեզ հետ, քա­նի որ կար­ծում եմ, որ կան քննար­կո­ւե­լիք հար­ցեր, բայց այն, ինչ վե­րա­բե­րում է ­Հա­յաս­տա­նի եւ ­Ռու­սաս­տա­նի մի­ջեւ դաշ­նակ­ցա­յին եւ ռազ­մա­վա­րա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րին՝ քննարկ­ման են­թա­կայ չէ: Սկզ­բուն­քօ­րէն կա­րող եմ վստա­հեց­նել, որ այդ հար­ցում ­Հա­յաս­տա­նում կայ կոն­սես­նուս (հա­մա­խո­հու­թիւն), եւ հայ-ռու­սա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րի ռազ­մա­վա­րա­կան կա­րե­ւո­րու­թիւ­նը ոչ ոք եր­բե­ւէ չի դրել, եւ կար­ծում եմ, չի դնի կաս­կա­ծի տակ:
­Մենք տրա­մադ­րո­ւած ենք եւ լի է­ներ­գիա­յով (ե­ռան­դով)՝ նոր թափ հա­ղոր­դե­լու մեր յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րին ե՛ւ քա­ղա­քա­կան, ե՛ւ ա­ռեւտ­րատն­տե­սա­կան ո­լորտ­նե­րում: ­Յոյս ու­նենք զար­գաց­նե­լու մեր յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը ռազ­մա­տեխ­նի­կա­կան ո­լոր­տում եւ այլ բնա­գա­ւառ­նե­րում:

ՅԱՐԱԿԻՑ ՅՕԴՈՒԱԾՆԵՐԱՒԵԼԻ ՇԱՏ ՀԵՂԻՆԱԿԻ