ՐԱՖՖԻ ՏՈՒՏԱԳԼԵԱՆ
Այս օրերուն, քաղաքական բոլոր ուժերուն գլխաւոր մտահոգութիւնն ու առաջնահերթութիւնը խորհրդարանական ընտրութիւններուն առաւելագոյն քուէներ ստանալն ու նոր կազմաւորուելիք Ազգային ժողովին մէջ ներկայութիւն ապահովելն է: Կայացած կուսակցութիւնները, որոնք ի դէպ ներկայ իշխանութեան մէջ են, կամ մօտիկ անցեալին իշխանութեան մէջ եղած էին, այլ ուժերու հետ դաշինքներ կնքելու կարիքը չեն զգար: Իսկ փոքր եւ նորակազմ քաղաքական խմբաւորումները, որոնք զուրկ են ազդեցութեան լծակներէ եւ չեն վայելեր ռուսահայ կամ հայաստանաբնակ սակաւապետներու (օլիգարխ) անդամակցութիւնը կամ աջակցութիւնը, դաշինքներ ու միացեալ ճակատներ կը կազմեն՝ ապագայ խորհրդարանին մէջ իրենց տեղը ապահովելու յոյսով: «Բարգաւաճ Հայաստան» կուսակցութեան հիմնադիր՝ մեծահարուստ Գագիկ Ծառուկեան հաւանաբար միակն է, որ ունենալով հանդերձ նիւթական հնարաւորութիւն եւ կուսակցական համապետական ներկայութիւն՝ որոշած է դաշինք կազմել այլ կուսակցութիւններու հետ:
Հետաքրքրական է, որ կուսակցութիւններու ընտրական դաշինքները չունին գաղափարական հէնք: Օրինակ՝ Ծառուկեանի դաշինքին մէջ ընդգրկուած են աջ, ձախ, ընկերվարական, ազատական եւ անյայտ հայեացքներ ու գաղափարաբանութիւն ունեցող կուսակցութիւններ: Դաշինքներուն նպատակը, պարզապէս, ընտրական ուժ դառնալն ու խորհրդարանին մէջ տեղ գրաւելն է: Նոր Սահմանադրութեամբ, երկրի կառավարման մէջ խորհրդարանին դերը զգալիօրէն կը բարձրանայ, իսկ քաղաքական բոլոր ուժերուն համար Ազգային ժողովէն դուրս մնալ՝ կը նշանակէ լուսանցք մղուիլ եւ չունենալ որեւէ լուրջ դերակատարութիւն երկրի քաղաքական կեանքին մէջ:
Ընտրական նոր օրէնսգիրքով՝ Հայաստանը բաժնուած է ընտրական 13 տեղամասերու (Երեւանը՝ 4 տեղամաս, մնացեալ 9 մարզերը՝ իւրաքանչիւրը մէկ տեղամաս): Ընտրութիւնները տեղի պիտի ունենան համամասնական ընտրակարգով, այսինքն՝ ժողովուրդը պիտի ընտրէ ոչ թէ անհատներ, այլ՝ կուսակցութիւններու ցուցակներ: Կուսակցական համապետական ցուցակներուն, սակայն, կցուած պիտի ըլլան նաեւ ընտրատարածքային ցուցակներ: Այլ խօսքով՝ կուսակցութիւն մը իր համապետական ընտրացուցակի կողքին, իւրաքանչիւր ընտրատարածքի մէջ պիտի ներկայացնէ նաեւ անհատ թեկնածուներ: Օրինակ, Լոռիի մարզին մէջ, ընտրութիւններուն մասնակցող կուսակցութիւն մը կամ դաշինք մը պիտի ունենայ համապետական ցուցակ ու անոր հետ միասին՝ ընտրատարածքային առնուազն 5 անհատ թեկնածուներ: Ընտրողը, ուրեմն, պէտք է ոչ միայն իր նախասիրած կուսակցութեան քուէարկէ, այլեւ՝ այդ կուսակցութեան ընտրատարածքային թեկնածուներուն (http://www.arlis.am/DocumentView.aspx?DocID=109081)
Բազմաթիւ դիտորդներ մտահոգութիւն յայտնած էին, որ կուսակցական ցուցակներուն կողքին անհատներու թեկնածութիւն դնելը պարզապէս մեծամասնական ընտրակարգի վերարտադրութիւնն է՝ համամասնականի անուան տակ…
Միւս կողմէ՝ նոր օրէնքները կը դժուարացնեն ընտրախախտումները, որոնք ահաւոր մակարդակներու հասած էին Հայաստանի մէջ: Այժմ, նկարահանող սարքեր պիտի տեղադրուին շուրջ 1500 տեղամասերու մէջ. ընտրութիւններէն ետք քուէարկողներու անուանացանկերը հասանելի պիտի ըլլան քաղաքական ուժերուն: Նաեւ՝ աւելի իրազեկ, երիտասարդ եւ աշխոյժ դիտորդներ պիտի հետեւին ընտրութիւններու ընթացքին: Պարզապէս, շատ դժուար պիտի ըլլայ քուէատուփերու լցանումները, կրկնակի քուէարկութիւնները, ընտրական յանձնաժողովներու խարդախութիւնները: Հիմա, սակայն, ի գործ կը դրուին այլ լծակներ, որոնց մէջ ամէնէն կարեւորը՝ փո՛ղն է: Արդէն իսկ կանխիկ գումարներ կը շրջագային գրեթէ բոլոր ընտրատարածքներուն մէջ: Այս մասին՝ յաջորդ նամակով: