­Մե­ծա­մո­լու­թեան մո­լուցք

Խմ­բագ­րա­կան — «ՀԱՅՐԵՆԻՔ»

­Մի­ջին Ա­րե­ւել­քի քա­ղա­քա­կան պայ­թու­ցիկ կա­ցու­թիւ­նը կը սու­րայ դէ­պի ան­դունդ, դուռ բա­նա­լով բազ­մա­թիւ հար­ցադ­րում­նե­րու:
­Սու­րիոյ եւ Ե­մէ­նի մէջ շա­րու­նա­կո­ւող ռմբա­կո­ծում­նե­րուն եւ ընդ­հա­րում­նե­րուն վրայ ա­ւել­ցաւ քա­ղա­քա­կան այլ տագ­նա­պա­լի եւ սուր ճգնա­ժա­մա­յին կա­ցու­թիւն մը, երբ ա­րա­բա­կան բազ­մա­թիւ եր­կիր­ներ խզե­ցին ի­րենց դի­ւա­նա­գի­տա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը ­Քա­թա­րի հետ, որ­պէս ա­հա­բեկ­չա­կան խմբա­ւո­րում­նե­րու հետ գոր­ծակ­ցո­ղի:
Այս ի­րա­վի­ճա­կը ոչ մէկ ժխտա­կան հե­տե­ւանք ձգած է ­Պա­քո­ւի վրայ, որ ընդ­հա­կա­ռա­կը՝ այս կա­ցու­թիւ­նէն օգ­տո­ւե­լով, շատ ա­ւե­լի կը շա­րու­նա­կէ ա­զա­տօ­րէն գոր­ծել, այդ ալ յան­ձին ղե­կա­վար, մե­ծա­մո­լու­թեան մո­լուց­քի տէր՝ Իլ­համ Ա­լիե­ւի եւ իր ան­մի­ջա­կան ըն­տա­նե­կան պա­րա­գա­նե­րուն, ո­րոնց կար­գին՝ իր կո­ղա­կից եւ միեւ­նոյն ժա­մա­նակ փոխ-նա­խա­գահ ­Մեհ­րի­պանն ու ի­րենց զա­ւակ­ներ ­Հէյ­տա­րը, ­Լէյ­լան եւ Ար­զուն:
­Վեր­ջերս շատ մե­լան հո­սե­ցաւ ա­նոնց դի­զած բազ­մա­մի­լիառ ե­կա­մուտ­նե­րուն մա­սին, ­Մալ­թա­յի դրա­մա­տու­նե­րուն մէջ:
Ա­լիեւ եւ իր մօտ գտնո­ւող ու իր հետ գոր­ծող նեղ շրջա­պա­տը կը շա­րու­նա­կեն շա­հա­գոր­ծել, նոյ­նիսկ կո­ղոպ­տել բնիկ տե­ղա­ցին, ո­րուն ջախ­ջա­խիչ մե­ծա­մաս­նու­թիւ­նը կ­՛ապ­րի թշո­ւա­ռու­թեան մէջ:
­Հե­տե­ւո­ղա­կան հա­լա­ծան­քի տակ է Ատր­պէյ­ճա­նի ժո­ղո­վուր­դին մե­ծա­մաս­նու­թիւ­նը եւ այ­լա­խոհ շար­ժու­մին կող­մէ ա­մե­նա­դոյզն գոր­ծու­նէու­թիւն ա­ռիթ կ­՛ըն­ծա­յէ ներ­քին ա­պա­հո­վու­թեան ու­ժե­րուն, որ­պէս­զի կոպ­տու­թեամբ մի­ջամ­տեն եւ մե­կու­սաց­նեն ո­րե­ւէ ցոյց, հա­ւաք կամ նոյ­նիսկ քա­ղա­քա­կան բնոյթ ու­նե­ցող ձեռ­նարկ:
Ա­լիե­ւեան այս մե­ծա­մո­լու­թեան մո­լուց­քը ոչ թէ միայն Ատր­պէյ­ճա­նի մէջ, այ­լեւ նոյ­նիսկ ար­տա­սահ­մա­նեան բնոյթ ու­նի եւ նոյն­քան ուժգ­նու­թեամբ կը գոր­ծէ, թէ՛ ա­զե­րիին եւ թէ՛ օ­տա­րին դէմ:
­Դեռ թարմ է ա­միս­ներ ա­ռաջ, ­Մինս­քի մէջ ուք­րա­յի­նա­ցի լրագ­րող ­Լափ­շի­նի ձեր­բա­կա­լու­թիւնն ու ­Պա­քու փո­խադ­րու­թիւ­նը:
Իսկ վեր­ջերս քա­նի մը այ­լա­խոհ ա­զե­րի­ներ, ո­րոնք խոյս տո­ւած են ի­րենց հայ­րե­նի­քէն եւ հաս­տա­տո­ւած մօ­տա­կայ Վ­րաս­տա­նի ­Թիֆ­լիս քա­ղա­քը՝ հե­տապնդո­ւած, ձեր­բա­կա­լո­ւած եւ գաղտ­նա­բար ­Պա­քու փո­խադ­րո­ւած են:
Ա­սոնց կար­գին են ­Լէյ­լա ­Մուս­թա­ֆա­յե­ւան, ­Թաշ­քըն Ա­ղա­լար­լըն եւ յատ­կա­պէս ընդ­դի­մա­դիր «­Մէյ­տան» հե­ռա­տե­սի­լի ըն­կե­րու­թեան աշ­խա­տա­կից Աֆ­ղան ­Մուխ­թար­լին:
­Տե­ղին է հար­ցադ­րել, թէ բաղ­դա­տած ­Մինս­քի մէջ ­Լափ­շի­նի դէմ ար­ձա­կո­ւած վճի­ռին, ­Թիֆ­լի­սի մէջ պա­տա­հած­նե­րը մութ պայ­ման­նե­րու տակ կա­տա­րուած են եւ տեղ­ւոյն վրա­ցա­կան պա­տաս­խա­նա­տու մար­մին­նե­րը եր­բեք չեն ու­զեր պա­տաս­խա­նա­տո­ւու­թիւն կամ…­մեղ­սակ­ցու­թիւն ստանձ­նել: ­Հա­ւա­նա­բար, պարզ հե­տապն­դում մը եւ կա­րե­լի է յայտ­նա­բե­րել, թէ Ա­լիե­ւի կա­մա­կա­տար­նե­րը որ­քա՞ն գու­մար մսխած են:
­Վե­րո­յի­շեալ ընդ­դի­մա­դիր­նե­րը կը գտնո­ւին պե­տա­կան սահ­մա­նա­պահ ծա­ռա­յու­թեան կեդ­րո­նին մէջ եւ հե­տե­ւո­ղա­կա­նօ­րէն կ­՛են­թար­կո­ւին դա­ժան ծե­ծի եւ բռնու­թեան:
­Մի­ջազ­գա­յին ի­րա­ւա­պաշտ­պան հե­ղի­նա­կա­ւոր կա­ռոյց­ներ կը պա­հան­ջեն ա­զատ ար­ձա­կու­մը այս լրագ­րող­նե­րուն եւ, յատ­կա­պէս, Աֆ­ղան ­Մուխ­թար­լիին, որ իր շուրջ հա­ւա­քած է շօ­շա­փե­լի թի­ւով գա­ղա­փա­րա­կից­ներ:
Ո՞ւր պի­տի հաս­նի Ա­լիե­ւեան այս մե­ծա­մո­լու­թեան մո­լուց­քը:
Դժ­բախ­տա­բար, կա­տա­րո­ւած ի­րո­ղու­թիւ­նը ցոյց կու տայ, թէ ներ­կայ թո­հու­բո­հը յա­ւե­լեալ թե­ւեր ըն­ծա­յած է Ա­լիե­ւին եւ խրտո­ւի­լակ­նե­րուն, որ­պէս­զի զեղ­ծա­րա­րու­թեամբ, թա­լա­նով եւ կա­շա­ռա­կե­րու­թեամբ շա­րու­նա­կեն ի­րենց գոր­ծե­լա­ձե­ւը: