Յու­նաս­տա­նի «­Հա­մազ­գա­յին» ­Հայ Կր­թա­կան եւ Մ­շա­կու­թա­յին ­Միու­թեան Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան կազ­մա­կեր­պու­թեամբ, ­Շա­բաթ՝ 26 ­Յու­նո­ւար 2019ի ե­րե­կո­յեան ժա­մը 8ին, ­Ֆիք­սի «Ա­րամ ­Մա­նու­կեան» ա­կում­բի «­Թագ­ւոր եւ ­Ռո­զա Ա­ւե­տի­քեան» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ նոր տա­րուան միու­թեան ա­ւան­դա­կան գա­թա­յի կտրու­մը:
Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը այս տա­րի նպա­տա­կա­յար­մար գտած էր՝ հա­մազ­գայ­նա­կան ըն­տա­նի­քի իր կա­ռոյ­ցը մէկ գա­թա­յի կտրու­մով ի­րա­գոր­ծե­լու այս ե­լոյ­թը, փո­խա­նակ իւ­րա­քան­չիւր միա­ւոր ա­ռան­ձինն իր ան­դամ­նե­րու ան­ցեա­լի ըն­դու­նո­ւած սո­վո­րու­թեան, այս ձե­ւով ա­ռիթ ստեղ­ծե­լով միու­թե­նա­կան տար­բեր մար­զե­րուն ան­դա­մակ­ցող ըն­կեր-ըն­կե­րու­հի­նե­րու մի­ջեւ ծա­նօ­թու­թիւն­ներ սեր­տաց­նե­լու եւ տար­բեր սե­րունդ­նե­րու մի­ջեւ միու­թիւ­նը շա­հագրգ­ռող ընդ­հա­նուր ու միու­թե­նա­կան ազ­գա­յին հար­ցե­րու շուրջ զե­կոյց­ներ լսե­լու եւ հա­մընդ­հա­նուր ծրա­գիր­նե­րու շուրջ տե­ղե­կու­թիւն­ներ փո­խա­նա­կե­լու հա­մար:
Այս­պէս, սոյն ե­լոյ­թին ներ­կայ ե­ղան Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թիւ­նը, Ա­տի­կէի «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղը, ­Պա­րի ­Միա­ւո­րի ­Վար­չու­թիւ­նը, պա­րու­սոյց­նե­րը, «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բը իր խմբա­վա­րով, «Ար­շա­ւիր ­Գա­զան­ճեան» թա­տե­րա­խում­բը, ինչ­պէս նաեւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի կազ­մա­կեր­պած հա­յե­րէ­նի դա­սըն­թացք­նե­րու երկ­րորդ տա­րին ըլ­լա­լով մաս­նակ­ցող հայ եւ յոյն ա­շա­կերտ­ներ:  
Գե­ղե­ցիկ մթնո­լոր­տի մէջ ե­րե­կոյ­թին բա­ցու­մը կա­տա­րեց Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տը, որ բա­րի գա­լուստ մաղ­թեց գա­թա­յի կտրու­մին ներ­կայ ե­ղող եւ ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ ձեռ­նար­կը պա­տո­ւող Ար­ժան­թի­նի Հ. Յ. Դ. ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ եւ հիւ­րա­բար Ա­թէնք գտնուող ընկ. ­Ճա­նիկ ­Քէ­չեա­նին, Հ.Յ.Դ. ­Յու­նաս­տա­նի ­Կեդ­րո­նա­կան ­Կո­մի­տէի ան­դամ ընկ. Հ­ռիփ­սի­մէ ­Յա­րու­թիւ­նեա­նին, Հ.Յ.Դ. ­Ֆիք­սի «Ա­րամ ­Մա­նու­կեան» ­Կո­մի­տէի եւ ա­կում­բի յանձ­նա­խում­բի ըն­կեր­ներ ­Յով­սէփ ­Թու­թու­շեա­նին եւ ­Գար­լօ ­Ճէ­նա­պեա­նին:
Ա­պա՝ զե­կու­ցեց ­Նո­յեմ­բեր 2018ին գու­մա­րո­ւած միու­թեան 23րդ ­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան ժո­ղո­վի աշ­խա­տանք­նե­րուն եւ յա­ռա­ջի­կայ եր­կա­մեայ նստաշր­ջա­նին հա­մար ընտ­րո­ւած Շրջա­նա­յին նոր ­Վար­չու­թեան ծրագ­րա­յին աշ­խա­տանք­նե­րուն մա­սին: Անդ­րա­դար­ձաւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի հիմ­նադ­րու­թեան 90ա­մեա­կի հրա­պա­րա­կա­յին տօ­նա­կա­տա­րու­թեան եւ 8 վե­թե­րան ան­դամ­նե­րու յու­շա­տախ­տա­կով պար­գե­ւատ­րու­մին, իբ­րեւ ե­րախ­տա­գի­տու­թիւն միու­թեանս ան­ցեա­լի ի­րենց մա­տու­ցու­մին:
Յատ­կան­շա­կա­նօ­րէն նշեց Ա­թէն­քի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան եւ «­Փուշ­կին» մշա­կու­թա­յին միու­թեան գոր­ծակ­ցու­թեամբ Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան կազ­մա­կեր­պած հայ թէ օ­տար գիր­քե­րու ցու­ցա­հան­դէ­սը, Ա­թէն­քի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի «­Մե­լի­նա ­Մերքու­րի» ըն­դար­ձակ ցու­ցաս­րա­հին մէջ: ­Ցու­ցա­հան­դէ­սը բա­ցա­ռա­բար ճո­խա­ցած էր պրն. ­Յա­կոբ ­Ճէ­լա­լեա­նի վեր­ջին 400 տա­րո­ւան ար­ժէ­քով 60 կրա­վիւր­նե­րով, ինչ որ յա­տուկ փայլ մը տո­ւաւ տպա­ւո­րիչ այս ցու­ցա­հան­դէ­սին: ­Խօ­սե­ցաւ նաեւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ հրա­տա­րա­կո­ւած ընկ. ­Յով­սէփ ­Պա­րա­զեա­նի «­Սի­րա­յին զրոյց Ե­րե­ւա­նին հետ» հրա­տա­րա­կու­թեան մա­սին:
Յա­ւե­լեալ՝ լու­սա­բա­նու­թիւն տո­ւաւ միու­թեան պատ­րաս­տած «­Հա­մազ­գա­յին»ի կա­նո­նագ­րին մա­սին, որ մօ­տիկ ա­պա­գա­յին տպագ­րու­թեան պի­տի յանձ­նո­ւի ու տրա­մադ­րո­ւի միու­թեան բո­լոր ան­դամ­նե­րուն, զայն իբ­րեւ միու­թե­նա­կան կողմ­նա­ցոյց օգ­տա­գոր­ծե­լու հա­մար կազ­մա­կեր­պա­կան, վար­չա­կան եւ տար­բեր բնա­գա­ւառ­նե­րու վե­րա­բե­րող մար­զե­րու աշ­խա­տանք­նե­րու կա­պակ­ցու­թեամբ:
Վեր­ջին բաժ­նով անդ­րա­դար­ձաւ ան­ցեալ ­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան ­Ժո­ղո­վին կող­մէ քո­ւէար­կո­ւած 16 բա­նա­ձե­ւե­րուն, ո­րոնց մա­սին տար­բեր ժո­ղով­նե­րու ա­ռի­թով՝ խում­բե­րը, միա­ւո­րը եւ զա­նա­զան յանձ­նա­խում­բե­րը ա­ռիթ պի­տի ու­նե­նան ա­ռան­ձին քննե­լու, քննար­կե­լու եւ գոր­ծադ­րե­լու գե­րա­գոյն մեր ժո­ղո­վին ո­րո­շում­նե­րը:
Ա­ւար­տին՝ խօ­սե­ցաւ երկ­րորդ տա­րին ըլ­լա­լով շա­րու­նա­կո­ւող հա­յե­րէն լե­զո­ւի դա­սըն­թացք­նե­րուն մա­սին: Ա­ւել­ցուց, թէ այս տա­րի պի­տի ձեռ­նար­կո­ւին նաեւ հա­յե­րէ­նի մէջ գի­տե­լիք­նե­րով յա­ռա­ջա­ցած եւ տար­բեր նիւ­թեր ընդգր­կող երկ­րորդ խում­բին դա­սե­րուն, իսկ ա­պա­գա­յին հա­մար պի­տի ձեռ­նար­կո­ւին եր­րորդ մա­կար­դա­կի դա­սե­րու՝ Ե­րե­ւա­նի ­Պե­տա­կան ­Հա­մալսա­րա­նի լե­զո­ւի եւ պատ­մու­թեան ամ­պիո­նի մաս­նա­գէտ­նե­րու գոր­ծակ­ցու­թեամբ:
Ա­պա՝ խօս­քը փո­խան­ցո­ւե­ցաւ Ա­տի­կէի «­Սօս-­Վա­նի» մաս­նա­ճիւ­ղի վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ընկ. ­Ժագ ­Տա­մա­տեա­նին, որ խօ­սե­ցաւ ­Ներ­կա­յա­ցուց­չա­կան Ժո­ղո­վէն ետք ձեռ­նար­կո­ւած նոր վար­չու­թեան ընտ­րու­թեան, ­Պատ­գա­մա­ւո­րա­կան ­Ժո­ղո­վին կող­մէ քո­ւէար­կո­ւած բա­նա­ձե­ւե­րուն, միու­թեան ցան­կե­րու զտման ու բիւ­րե­ղաց­ման աշ­խա­տան­քին, ­Դեկ­տեմ­բե­րին հրա­պա­րա­կաւ տօ­նա­կա­տա­րո­ւած Ե­րե­ւա­նի հիմ­նադ­րու­թեան 2800ա­մեա­կի յա­ջող ձեռ­նար­կին, միու­թեան գա­թա­յի կտրու­մին, «­Սօս-­Վա­նի»ի ­Վար­չու­թեան եւ ­Պա­րի ­Միա­ւո­րի «Ա­ւե­տիս»ի շրջա­գա­յու­թեան մաս­նակ­ցու­թեան, հայ­կա­կան բո­վան­դա­կու­թեամբ յու­նա­կան թա­տե­րա­կան խում­բի մը կող­մէ «Հ­րէ­շը լուս­նի վրայ» ներ­կա­յաց­ման այ­ցե­լու­թեան եւ հա­յազ­գի մեծ երգ­չու­հի ­Մա­րի­քա ­Նի­նո­ւի նո­ւի­րո­ւած ա­պա­գա­յի գե­ղա­րո­ւես­տա­կան ե­րե­կո­յի մը: 
Ա­ւար­տին՝ ըն­կե­րը զե­կու­ցեց Օ­գոս­տո­սի սկիզ­բին դէ­պի ­Հա­յաս­տան ու Ար­ցախ «­Սօս-­Վա­նի»ի ­Վար­չու­թեան կող­մէ կազ­մա­կեր­պո­ւող 12օ­րեայ սքան­չե­լի շրջապ­տոյ­տի մը մա­սին, ո­րուն յայ­տա­րա­րու­թիւն­ներն ու ման­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րը պի­տի հրա­տա­րա­կո­ւին յա­ջոր­դիւ:
 
Յար­գան­քի ո­գե­կո­չում
 
Միու­թե­նա­կան զե­կոյց­նե­րէն ետք, Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տը ժո­ղո­վա­կան­նե­րը հրա­ւի­րեց վայր­կեա­նի մը յոտն­կայս լռու­թեամբ յար­գե­լու հա­մար յի­շա­տա­կը՝
— ­Նո­րոգ հան­գու­ցեալ վե­թե­րան հա­մազ­գայ­նա­կան Օն­նիկ ­Շան­կա­յեա­նին, որ եր­կար տա­րի­նե­րու հա­րուստ ներդ­րում ու­նե­ցած է միու­թեան երգ­չա­խում­բին ու թա­տե­րա­խում­բին իր մաս­նակ­ցու­թեամբ:
— ­Ծա­գու­մով հայ ֆրան­սա­հայ յօ­րի­նող ու ե­րա­ժիշտ ­Մի­շէլ ­Լըկ­րա­նի, որ ­Հա­յաս­տա­նի ­Հան­րա­պե­տու­թեան ստեղծ­ման 100ա­մեա­կին ա­ռի­թով ան­ցեալ տա­րի հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ նաեւ ­Հա­յաս­տան, ուր ե­լոյթ ու­նե­ցաւ ու պար­գե­ւատ­րո­ւե­ցաւ:
Մի­շէլ ­Լըկ­րան (­Տէր-­Մի­քա­յէ­լեան) մօտ 200 ժա­պա­ւէն­նե­րու ե­րաժշ­տու­թիւ­նը յօ­րի­նած է՝ ար­ժա­նա­նա­լով օս­քար­նե­րու եւ մի­ջազ­գա­յին այլ շքան­շան­նե­րու եւ պար­գեւ­նե­րու:
— ­Շարլ Ազ­նա­ւու­րին, որ ան­ցեալ տա­րի հե­ռա­ցաւ այս կեան­քէն՝ ան­փո­խա­րի­նե­լի բաց մը ստեղ­ծե­լով մի­ջազ­գա­յին մա­կար­դա­կով իր ան­զու­գա­կան եր­գե­րով, ե­րաժշ­տու­թեամբ ու յօ­րի­նում­նե­րով:
 
Գա­թա­յի կտրում
 
Նոր տա­րո­ւան գա­թա­նե­րը կտրե­լու հրա­ւի­րո­ւե­ցան «­Հա­մազ­գա­յին»ի վե­թե­րան եր­կու ըն­կե­րու­հի­ներ՝ ­Մա­րի ­Հա­ճեան եւ ­Մա­րի ­Տէ­տէեան:
Եր­կու ըն­կե­րու­հի­նե­րը, գա­թան կտրե­լէ ետք, ա­ռիթ ու­նե­ցան կա­րօ­տով յի­շե­լու տաս­նա­մեակ­ներ ա­ռաջ «­Հա­մազ­գա­յին»ի երգ­չա­խում­բին ու թա­տե­րա­խում­բին ի­րենց մաս­նակ­ցու­թիւ­նը, եւ կոչ ուղ­ղե­ցին ա­ւե­լի ե­րի­տա­սարդ սե­րուն­դին՝ նո­ւի­րու­մով ու պար­տա­ճա­նա­չու­թեամբ տէր կանգ­նե­լու հայ­կա­կան ա­ւան­դու­թիւն­նե­րուն, ար­ժէք­նե­րուն ու «­Հա­մազ­գա­յին»ի մշա­կու­թա­յին գան­ձե­րուն:
Գա­թա­նե­րը պատ­րաս­տո­ւած էին վար­չա­կան ան­դամ ընկ. ­Լի­լիթ Ար­զու­մա­նեա­նի կող­մէ:
Օ­րո­ւան բախ­տա­ւո­րը՝ ընկ. Եր­ջա­նիկ ­Սո­լա­քեան տի­րա­ցաւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան հրա­տա­րա­կու­թիւն՝ «­Սի­րա­յին զրոյց Ե­րե­ւա­նին հետ» նո­րոգ հրա­տա­րա­կուած գիր­քին:
Ող­ջոյ­նի իր խօս­քը ուղ­ղե­լու հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ՝ «­Հա­մազ­գա­յին»ի հա­յե­րէ­նի դա­սըն­թացք­նե­րուն մաս­նակ­ցող յոյն ե­պիս­կո­պոս մը՝ ­Տէր ­Վի­սա­րիոն, որ իր մեծ ու­րա­խու­թիւնն ու խան­դա­վա­ռու­թիւ­նը յայտ­նեց «­Հա­մազ­գա­յին»ի հա­յե­րէն լե­զո­ւի կազ­մա­կեր­պած դա­սըն­թացք­նե­րուն ու հայ­կա­կան մշա­կու­թա­յին ժա­ռան­գու­թեան ար­ժէք­նե­րուն մա­կար­դա­կին հա­մար, փա­փաք ար­տա­յայ­տե­լով ա­ռիթ ստեղ­ծե­լու՝ ­Հա­յաս­տան ալ այ­ցե­լե­լու եւ մօ­տէն ծա­նօ­թա­նա­լու իր այս­քան լսած ու կար­դա­ցած ­Հա­յաս­տա­նի քա­ղա­քակրթու­թեան, հնա­գի­տա­կան վայ­րե­րու եւ բարձ­րար­ժէք բո­վան­դա­կու­թեամբ թան­գա­րան­նե­րու մա­սին:
 
Գե­ղա­րո­ւես­տա­կան բա­ժին
 
Զար­մա­նա­լի պի­տի ըլ­լար, ե­թէ մշա­կոյ­թի ծա­ռա­յող միու­թիւն մը, թէ­կուզ մա­սամբ, ան­պատ­րաս­տից ու ինք­նա­բուխ, տեղ­ւոյն վրայ պատ­րաս­տո­ւած գե­ղա­րո­ւես­տա­կան բա­ժին մը չու­նե­նար իր օ­րո­ւան յայ­տագ­րին մէջ նե­րա­ռո­ւած:
Այս­պէս, օ­րո­ւան սե­ղա­նա­պե­տը՝ ընկ. ­Ժագ ­Տա­մա­տեան ա­ռա­ջին ա­ռի­թով հրա­ւի­րեց «­Սօս-­Վա­նի»ի նո­րըն­տիր վար­չա­կան ան­դամ ընկ. Հ­ռիփ­սի­մէ ­Կա­րա­պե­տեա­նին, որ «Ն­ռե­նի» ա­նո­ւամբ ժո­ղովր­դա­յին ե­րաժշ­տու­թեան վրայ հայ­կա­կան տա­րա­զով բե­մին վրայ շատ գե­ղե­ցիկ ար­տա­յայտ­չա­կա­նու­թեամբ մե­նա­պար մը կա­տա­րեց:
Ընկ. Ար­միկ ­Պա­րա­զեան եր­կու եր­գեր մեկ­նա­բա­նեց՝ ­Գու­սան ­Շա­հէ­նի «­Զե­փիւ­ռի նման»ը եւ ­Սիլ­վա ­Կա­պու­տի­կեա­նի «­Մահ­մուր աղ­ջիկ»ը, հայ տա­ղան­դա­ւոր բա­նաս­տեղ­ծու­հիի ծննդեան 100ա­մեա­կին ա­ռի­թով:
Ընկ. ­Լի­լիթ Ար­զու­մա­նեան սկիզ­բը աս­մուն­քեց «Իմ հա­րա­զատ Ե­րե­ւա­նը», ա­պա՝ եր­գեց «­Պար­տէ­զում վարդ է բա­ցո­ւել» ժո­ղովր­դա­յին եր­գը:
Այ­նու­հե­տեւ խօս­քը տրո­ւե­ցաւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի ­Պա­րի ­Միա­ւո­րի վե­րընտ­րո­ւած վար­չու­թեան ա­տե­նա­պետ ընկ. Անդ­րա­նիկ ­Շահ­պա­զեա­նին, որ ներ­կա­յա­ցուց պա­րա­խում­բի ե­րեք խում­բե­րուն՝ «­Նա­յի­րի», «­Նա­նոր» եւ «­Մա­րա­լօ»ի գոր­ծու­նէու­թիւ­նը եւ ծան­րա­ցաւ այս տա­րո­ւան ա­ւար­տին ներ­կա­յա­ցուե­լիք տա­րե­կան պա­րա­խում­բի հա­մեր­գին վրայ՝ նոր պա­րե­րով, նոր տա­րազ­նե­րով ու բազ­մա­թիւ ա­նակն­կալ­նե­րով, ինչ­պէս նաեւ ­Շա­բաթ՝ 16 ­Մար­տին «­Զա­ւա­րեան»ի մէջ կազ­մա­կեր­պո­ւե­լիք ճաշ­կե­րոյ­թին, ո­րուն նպա­տակն է հա­սոյթ ա­պա­հո­վել պա­րա­խում­բի նոր տա­րազ­նե­րու գնման պա­հանջ­քով:
Ա­պա՝ հրա­ւի­րո­ւե­ցաւ ար­հես­տա­վարժ ե­րա­ժիշտ ու տա­ղան­դա­ւոր տու­տու­կա­հար պրն. ­Տիգ­րան ­Սարգսեան, որ իր ծի­րա­նա­փո­ղով նո­ւա­գեց «­Ծի­ծեռ­նակ»ը, «­Հո­րո­վել»ը, «­Սա­րե­րի վրով մեռ­նեմ»ը, «­Քե­լէ ­Լաօ»ն­ իսկ ա­ւար­տին ալ հայ­րե­նա­սի­րա­կան բո­վան­դա­կու­թեամբ աս­մունք մը կա­տա­րեց: ­Խօսք տրո­ւե­ցաւ նաեւ «­Հա­մազ­գա­յին»ի «­Յա­կոբ ­Փա­փա­զեան» երգ­չա­խում­բի սի­րո­ւած խմբա­վար ընկ. Մկր­տիչ Գ­րի­գո­րեա­նին, որ մեծ խան­դա­վա­ռու­թեամբ պար­զեց ա­միս­նե­րէ ի վեր կա­տա­րո­ւող երգ­չա­խում­բի փոր­ձե­րը՝ ի­րա­գոր­ծե­լու հա­մար ըն­թա­ցիկ տա­րո­ւան ­Մա­յիս 10ին ծրագ­րո­ւած երգ­չա­խում­բի տա­րե­կան հա­մեր­գը, հայ եւ յոյն գե­ղա­րո­ւես­տա­սէր հա­սա­րա­կու­թեան առ­ջեւ, հայ եւ օ­տար եւ ա­ռա­ջին ան­գամ լսո­ւե­լու կո­չո­ւած հա­րուստ եր­գա­ցան­կով:
Ե­րաժշ­տա­նո­ցի պա­տաս­խա­նա­տու ընկ. ­Գո­հար ­Չի­մա­նեան դաշ­նա­կի վրայ նո­ւա­գեց «­Բա­րի ա­րա­գիլ»ը, «­Ծի­ծեռ­նակ»ը եւ այլ եր­գեր՝ ըն­կե­րա­ցու­թեամբ ներ­կայ ե­ղող երգ­չա­խում­բի ան­դամ-ան­դա­մու­հի­նե­րուն, ինչ­պէս նաեւ տու­տու­կա­հար ­Տիգ­րան ­Սարգսեա­նի:
Դար­ձեալ դաշ­նա­կի վրայ ար­հես­տա­վարժ ե­րա­ժիշտ-յօ­րի­նող-դաշ­նա­կա­հար Ս­տե­փան ­Թէ­քի­րեան նո­ւա­գեց ու ֆրան­սե­րէն եր­գեց ­Շարլ Ազ­նա­ւու­րի «Hier encore»ը, նո­ւի­րո­ւած հա­յազ­գի մեծ եր­գի­չի յի­շա­տա­կին: ­Նո­ւա­գեց նաեւ հայ­կա­կան ժո­ղովր­դա­յին այլ եր­գեր՝ խան­դա­վա­ռու­թեան ու յու­զու­մի մթնո­լորտ մը ստեղ­ծե­լով:
Դաշ­նա­կի վրայ եր­կու կտոր նո­ւա­գեց նաեւ մեր երգ­չա­խում­բին մաս­նակ­ցող ­Յու­նաս­տան հաս­տա­տո­ւած ուք­րա­նա­ցի տի­կին մը՝ Ս­վեթ­լա­նա Օ­սի­փո­վա՝ թիւ մէկ եւ թիւ եր­կու «­Գար­նա­նա­յին վալս»ե­րով:
Օ­րո­ւան սե­ղա­նա­պե­տի բա­րի մաղ­թանք­նե­րով վերջ գտաւ գա­թա­յի կտրումն ու ըն­կե­րա­ցող գե­ղա­րո­ւես­տա­կան յայ­տա­գի­րը:
Եւ այս­պէս «­Հա­մազ­գա­յին»ը, որ­պէս թի­րախ­ներ ու հե­ռան­կար­ներ ու­նե­ցող միու­թիւն, անվ­հատ կեր­պով կը շա­րու­նա­կէ իր ազ­գա­յին ու մշա­կու­թա­յին գոր­ծու­նէու­թիւ­նը, ո­րով­հե­տեւ «­Հա­մազ­գա­յին»ն­ ու հա­մազ­գայ­նա­կա­նը ա­ռանց մշա­կոյ­թի ու հայ­կա­կան ար­ժէք­նե­րու մար­տահ­րա­ւէր­նե­րուն ու ակն­կա­լու­թիւն­նե­րուն չեն կրնար ապ­րիլ:
«­Հա­մազ­գա­յին»ը միշտ ե­րի­տա­սարդ պի­տի մնայ, որ­պէս­զի ապ­րի նաեւ մեր ա­պա­գան:
 
ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆԻ ԹՂԹԱԿԻՑ

ՅԱՐԱԿԻՑ ՅՕԴՈՒԱԾՆԵՐԱՒԵԼԻ ՇԱՏ ՀԵՂԻՆԱԿԻ