Համազգայինի երաժշտանոցի սաներուն համերգը

­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­մազ­գա­յին ­Հայ Կր­թա­կան եւ Մ­շա­կու­թա­յին ­Միու­թեան ե­րաժշ­տա­նո­ցի տա­րե­վեր­ջի հան­դի­սու­թիւն-հա­մեր­գը տե­ղի ու­նե­ցաւ ­Շա­բաթ՝ 17 ­Յու­նի­սի կէ­սօ­րին, ­Նէա Զ­միռ­նիի «­Ֆի­լի­փոս ­Նա­քաս» ե­րաժշ­տա­կան հաս­տա­տու­թեան ե­րաժշ­տա­նո­ցին մէջ, ի ներ­կա­յու­թեան ­Հա­մազ­գա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան, մաս­նա­ճիւ­ղե­րու, ե­րաժշ­տա­նո­ցի դաս­տիա­րակ­նե­րու, հա­մազ­գայ­նա­կան­նե­րու, ծնող­նե­րու եւ հայ թէ յոյն ե­րաժշ­տա­սէր հա­սա­րա­կու­թեան մը։
Ե­րաժշ­տա­նո­ցը կը գլխա­ւո­րէ դաշ­նա­կի ու­սուց­չու­հի ընկ. ­Գո­հար ­Չի­մա­նեան, իր կող­քին ու­նե­նա­լով ­Գոս­թաս ­Գոնս­թան­տի­նուն (կի­թառ) եւ ­Տի­միթ­րիս ­Մո­րո­սը (տե­սա­բա­նու­թիւն)։
­Հան­դի­սու­թեան բա­ցու­մը, յա­նուն Շրջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան, կա­տա­րեց ընկ. ­Մա­րի ­Մի­քա­յէ­լեան, հա­յե­րէն եւ յու­նա­րէն լե­զու­նե­րով։
Իր բաց­ման խօս­քին մէջ ըն­կե­րու­հի ­Մի­քա­յէ­լեան նշեց.-
«­Մի քա­նի տա­րո­ւան կեանք ու­նի ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­մազ­գա­յի­նի Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ե­րաժշ­տա­կան դպրո­ցը, որ հա­մազ­գայ­նա­կան ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րու բուռն փա­փաքն ու ցան­կու­թիւնն էր՝ եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր։
­Հայ­կա­կան մշա­կոյ­թին ծա­ռա­յու­թիւ­նը ան­կա­տար պի­տի ըլ­լար մեր գա­ղու­թէն ներս, ե­թէ մեր նոր սե­րուն­դին տա­ղանդ­ներն ու ձիր­քե­րը մշա­կե­լու, ե­րաժշ­տա­կան յա­տուկ դպրոց գո­յու­թիւն չու­նե­նար։
«Այ­սօր, հոս ներ­կայ կը գտնո­ւինք վա­յե­լե­լու, այ­լեւ քա­ջա­լե­րե­լու տի­կին ­Գո­հար ­Չի­մա­նեա­նին, ­Գոս­թաս ­Գոնս­թան­տի­նո­ւի եւ ­Տի­միթ­րիս ­Մո­րո­սի ա­շա­կերտ­նե­րու աշ­խա­տան­քին ար­դիւն­քը։ Անհ­րա­ժեշտ է ­Հա­մազ­գա­յի­նի ե­րաժշ­տա­կան դպրո­ցը զար­գաց­նել, նոր ե­րաժշ­տա­րան­նե­րու ու­սու­ցու­մով եւ հայ­կա­կան ա­ւան­դա­կան գոր­ծիք­նե­րու օգ­տա­գոր­ծու­մով, որ­պէս­զի ա­ւե­լիով կա­րե­ւո­րո­ւին եւ շեշ­տո­ւին հայ մշա­կոյ­թին գե­ղեց­կու­թիւնն ու զայն փո­խան­ցե­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թիւ­նը հայ ե­րի­տա­սարդ ու­ժե­րուն։
«Որ­պէս Շր­ջա­նա­յին ­Վար­չու­թեան ան­դամ, պարտք կը զգամ ե­րախ­տա­գի­տա­կան խօսք ուղ­ղե­լու ե­րաժշ­տա­նո­ցի ու­սուց­չա­կան կազ­մին, յատ­կա­պէս ­Գո­հար ­Չի­մա­նեա­նին, որ ճիգ չխնա­յեց ա­շա­կերտ­նե­րուն մօտ ե­րաժշ­տա­կան գի­տե­լիք­ներ եւ ճա­շակ զար­գաց­նե­լու հա­մար։ «­Ջերմ շնոր­հա­կա­լու­թիւն նաեւ ձե­զի, սի­րե­լի ներ­կա­ներ, որ վստա­հու­թիւն եւ քա­ջա­լե­րանք կը ցու­ցա­բե­րէք այս աշ­խա­տան­քին նկատ­մամբ»։
Ա­պա՝ գոր­ծադ­րու­թեան դրո­ւե­ցաւ օ­րուան գե­ղա­րո­ւես­տա­կան յայ­տա­գի­րը։ ­Յա­ջոր­դա­բար ե­լոյթ ու­նե­ցան հե­տե­ւեալ նո­ւա­գող­նե­րը՝ մեկ­նա­բա­նե­լով ա­նո­ւա­նի յօ­րի­նող­նե­րու ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րէ հա­տո­ւած­ներ։
­Դաշ­նա­կի վրայ Է­լի­սա­վէթ ­Մե­լի­քեան մեկ­նա­բա­նեց Կ. ­Սա­րա­ճեա­նի ­Հայ­կա­կան ­Պա­րը, ժո­ղովր­դա­յին ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն մը, «­Քեր­քի­րա­յի­քոս» ժո­ղովր­դա­յին յօ­րի­նու­մը, Ա. Ե­տի­քէի ­Պա­րը, ի­տա­լա­կան Bella Ciaoն­ եւ Ա­րամ ­Խա­չա­տու­րեա­նի Andanteն։
­Ռո­զի ­Չի­լին­կի­րեան կի­թա­ռի վրայ մեկ­նա­բա­նեց Հ. ­Ֆե­րե­րի ­Վալ­սը։
­Մա­րիան­թի ­Քու­րե­մէ­նու դաշ­նա­կի վրայ մեկ­նա­բա­նեց Ա. ­Պա­խի «Musette»ը եւ «Menuette»ը, Ք. ­Չեր­նիի Etudeը, Ք­լե­մեն­թիի «­Սո­նա­թի­նա»ն, Մ. Կ­լին­քա­յի ­Փոլ­քան, Ռ. ­Շու­մա­նի «Ու­րախ իշ­խան»ը, ­Շու­պեր­թի ­Վալ­սը։
­Վեր­ժին ­Գա­սար­ճեան կի­թա­ռի վրայ մեկ­նա­բա­նեց Խ. ­Սակ­րե­րա­սի Etudeը, Պ. ­Փի­րի­սի «Un parfum qui berce»ը։
­Սանտ­րա ­Քի­քեան դաշ­նա­կի վրայ նո­ւա­գեց Ք. ­Չեր­նիի Etudeը, Ե. ­Պա­խի «Menuette»ը, ­Կո­մի­տա­սի «­Շո­ղեր ճան»ը, Տ. ­Քա­պա­լեվս­քիի ­Վա­րիա­սիոն­նե­րը, Ա­րամ ­Խա­չա­տու­րեա­նի հայ­կա­կան ա­ւան­դա­կան պա­րե­րը։
­Գոզ­մաս ­Նի­քո­լաու կի­թա­ռի վրայ նուա­գեց Մ. ­Ճու­լիա­նիի Andantinonն, Ք. ­Հեն­սի «Nocturno»ն, Ք. ­Տո­մե­նի­քո­նիի «Klangbild 24»ը։
­Վար­դու­հի ­Գա­սար­ճեան դաշ­նա­կի վրայ նո­ւա­գեց Ք. ­Չեր­նիի Etudeը եւ Ե. ­Պա­խի Փ­րե­լիւ­տը եւ Ֆ. ­Շու­պեր­թի Ե­րաժշ­տա­կան պա­հե­րը։
­Վար­դու­հի ­Գա­սար­ճեան եւ ­Ռո­զի ­Չի­լին­կի­րեան դաշ­նակ-կի­թա­ռի վրայ մեկ­նա­բա­նե­ցին Լ. ­Պեթ­հո­վէ­նի «Fur Elise»ը եւ Էվ. ­Ռե­պու­ցի­քա­յի «­Կա­յան»ը։
­Յա­ջո­ղու­թիւն եւ վե­րելք կը մաղ­թենք բո­լոր նո­ւա­գող­նե­րուն։

ՀԱՄԱԶԳԱՅԻՆԻ ԹՂԹԱԿԻՑ