Ուր­բաթ՝ ­­Մա­յիս 4ին, ­­Գա­րե­գին Բ. Ա­մե­նայն ­­Հա­յոց ­­Կա­թո­ղի­կո­սը հո­վո­ւա­պե­տա­կան այ­ցով ժա­մա­նեց Կ­րե­տէ կղզին՝ հան­դի­սա­պե­տե­լու հա­մար Ի­րաք­լիո­յի «Ս. ­­Յով­հան­նու ­­Կա­րա­պետ» հայ­կա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ 350ա­մեա­կին նո­ւի­րո­ւած տօ­նա­կա­տա­րու­թեանց: ­­Վե­հա­փառ ­­Հայ­րա­պե­տին օ­դա­նա­ւա­կա­յա­նին մէջ դի­մա­ւո­րե­ցին Կ­րե­տէի Ի­րի­նէոս Մետ­րո­պո­լի­տը, ­­Յու­նաս­տա­նի Ա.Գ. փոխ-նա­խա­րար ­­Մար­կոս ­­Պո­լա­րիս, Կ­րե­տէի մարզ­պետ Ս­թաւ­րոս Ար­նաու­թա­քիս, ­­Պոլ­սոյ հա­յոց պատ­րիար­քա­կան փո­խա­նորդ՝ Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­ն, ­­Յու­նաս­տա­նի մօտ Հ.Հ. դես­պան ­­Ֆա­դէյ ­­Չար­չօղ­լեան, ա­մե­նայն հա­յոց կա­թո­ղի­կո­սու­թեան եւ ­­Պոլ­սոյ հա­յոց պատ­րիար­քու­թեան բաձ­րաս­տի­ճան հո­գե­ւո­րա­կան­ներ եւ ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գա­բա­րձու­թեան ան­դամ­ներ։
Նոյն օ­րո­ւան ե­րե­կո­յեան, քա­ղա­քի կեդ­րո­նա­կան հան­դի­սասրա­հի մը մէջ, հան­դի­սա­պե­տու­թեամբ ­­Վե­հա­փառ ­­Հայ­րա­պե­տին, տե­ղի ու­նե­ցաւ ե­կե­ղեց­ւոյ 350ա­մեա­կին նո­ւի­րո­ւած հայ­կա­կան ժո­ղովր­դա­կան եր­գի ու պա­րի հա­մերգ, մաս­նակ­ցու­թեամբ ­­Մոս­կո­ւա­յէն «­­Հա­յա­սա» պա­րա­յին խում­բին եւ «Ս. ­­Պայ­ծա­ռա­կեր­պու­թիւն» ե­կե­ղեց­ւոյ երգ­չա­խում­բին։ ­­Նաեւ՝ կրե­տա­կան պա­րա­յին խում­բը մը ներ­կա­յա­ցա­ցուց յու­նա­կան ա­ւան­դա­կան պա­րեր։
Հան­դի­սու­թեան ըն­թաց­քին, յա­ջոր­դա­բար խօսք ա­ռին «Ս. ­­Յով­հան­նու ­­Կա­րա­պետ» ե­կե­ղեց­ւոյ ծխա­կան խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Ան­տո­նիս ­­Պե­նար­տիս, Ի­րի­նէոս Մետ­րո­պո­լի­տը, Ա.Գ. փոխ­նա­խա­րար ­­Մար­կոս ­­Պո­լա­րիս, Կ­րե­տէի մարզ­պե­տա­րա­նի եւ Ի­րաք­լիո­յի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը։ 
Ող­ջու­նե­լով հան­դի­սու­թեան մաս­նա­կից­նե­րուն` Ա­մե­նայն ­­Հա­յոց ­­Կա­թո­ղի­կո­սը իր ու­րա­խու­թիւ­նը յայտ­նեց ­­«Սուրբ ­­Յով­հան­նու ­­Կա­րա­պետ» ե­կե­ղեց­ւոյ 350ա­մեա­կի ա­ռի­թով Կ­րե­տէ կա­տա­րած իր հո­վո­ւա­պե­տա­կան այ­ցե­լու­թեան հա­մար։  
Անդ­րա­դառ­նա­լով Կ­րե­տէի հո­գե­ւոր եւ աշ­խար­հա­կան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն կող­մէ ցու­ցա­բե­րո­ւած ջերմ հիւ­րըն­կա­լու­թեան` ­­Նո­րին Սր­բու­թիւ­նը ընդգ­ծեց, որ հայ եւ յոյն ժո­ղո­վուրդ­նե­րու բա­րե­կա­մու­թիւ­նը կու գայ դա­րե­րու խոր­քէն, ա­ւե­լին` եր­կու հա­ւա­տա­կից ժո­ղո­վուրդ­նե­րը դա­րեր շա­րու­նակ կողք կող­քի ապ­րած ու յաղ­թա­հա­րած են պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին ի­րենց բա­ժին ին­կած փոր­ձու­թիւն­ներն ու տա­ռա­պանք­նե­րը, վե­րապ­րած են նաեւ ցե­ղաս­պա­նու­թիւն­ներէ` յա­նուն հա­ւատ­քի հե­ղե­լով ի­րենց ա­րիւ­նը։ ­­Վե­հա­փա­ռը հաս­տա­տեց, որ եր­կու ազ­գե­րու եւ պե­տու­թիւն­նե­րու մի­ջեւ այդ բա­րե­կա­մու­թիւ­նը այ­սօր եւս կը շա­րու­նա­կէ զօ­րա­նալ եւ բա­րի ար­դիւնք­ներ պար­գե­ւել` մաղ­թե­լով, որ այս նո­ւի­րա­կան հո­ղին վրայ հայ ժո­ղո­վուր­դի զա­ւակ­նե­րը շա­րու­նա­կեն ի­րենց կեան­քը եւ մշտա­պէս զօ­րաց­նեն եր­կու ժո­ղո­վուրդ­նե­րու  մի­ջեւ եղ­բայ­րու­թիւնն ու բա­րե­կա­մու­թիւ­նը:
 
Հայ­րա­պե­տա­կան Ս. ­­Պա­տա­րագ Կ­րե­տէի
«­­Սուրբ ­­Յով­հան­նու Կա­րա­պետ» ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ
 
Կի­րա­կի՝ 5 ­­Մա­յի­սին, ­­Գա­րե­գին Բ. ­­Կա­թո­ղի­կո­սը Պա­տա­րագ մա­տու­ցեց Ի­րաք­լիո­յի ­­Սուրբ ­­«Յով­հան­նու ­­Կա­րա­պետ» հայ­կա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ:
Ա­ռա­ւօ­տուն, Ա­մե­նայն ­­Հա­յոց ­­Կա­թո­ղի­կո­սը դի­մա­ւո­րե­ցո­ւե­ցաւ ե­կե­ղեց­ւոյ առ­ջեւ ա­ւան­դա­կան աղ ու հա­ցով եւ «Հ­րա­շա­փա­ռ»ի եր­գե­ցո­ղու­թեամբ: Ա­պա, ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ կա­տա­րո­ւե­ցաւ ա­ղօթք եւ ­­Վե­հա­փա­ռը իր օրհ­նու­թիւ­նը բաշ­խեց ներ­կայ հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին:
Վե­հա­փառ ­­Հայ­րա­պե­տին կող­մէ մա­տու­ցու­ցած Պա­տա­րա­գը ի­րենց ներ­կա­յու­թեամբ պա­տո­ւե­ցին ­­Յու­նաս­տա­նի Ա.Գ. փոխ-նա­խա­րար ­­Մար­կոս ­­Պո­լա­րիս, Ի­րի­նէոս Մետ­րո­պո­լի­տը, ­հայ ա­ւետ­րա­նա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ Վե­րա­պա­տո­ւե­լի ­­Վի­գէն ­­Չո­լա­քեան, Հ.Հ. ­­Յու­նաս­տա­նի մօտ դես­պան ­­Ֆա­թէյ ­­Չար­չօղ­լեան, Կ­րե­տէի մարզ­պե­տա­րա­նի եւ Ի­րաք­լիո­յի քա­ղա­քա­պե­տու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, Կ­րէ­տէի հայ­կա­նան հա­մայն­քի եւ ե­կե­ղե­ցա­կան խոր­հուր­դի ան­դամ­ներ, ինչ­պէս նաեւ ուխ­տա­ւոր­ներ՝ Ա­թէն­քէն, ­­Պոլ­սէն եւ ­­Մոս­կո­ւա­յէն: Իր հայ­րա­պե­տա­կան քա­րո­զին մէջ, ­­Գա­րե­գին Բ. ­­Կա­թո­ղի­կո­սը իր օրհ­նու­թիւնն ու պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ներ­կայ ժո­ղո­վուր­դին:
«­­Գո­հու­նա­կու­թիւն է ­­Մեզ հա­մար անդ­րա­դառ­նալ, որ ե­րեք եւ կէս դա­րեր շա­րու­նակ ­­«Սուրբ ­­Յով­հան­նու ­­Կա­րա­պետ» այս ե­կե­ղե­ցին իր հո­գե­ւոր սպա­սա­ւոր­նե­րով եւ նրանց լծա­կից աշ­խար­հա­կան­նե­րով գո­վե­լի ծա­ռա­յու­թեամբ հո­գե­ւոր խնամք է մա­տու­ցել Կ­րե­տէում հաս­տա­տո­ւած հա­յոր­դի­նե­րին, ա­ռաջ­նոր­դել դէ­պի Աս­տո­ւած, զօ­րաց­րել հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րին, բաշ­խել ­­Սուրբ ­­Հո­գու պար­գեւ­նե­րը, ա­մուր պա­հել ազ­գա­յին ինք­նու­թիւ­նը», — նշեց ­­Վե­հա­փառ ­­Հայ­րա­պե­տը:
Նո­րին Սր­բու­թիւ­նը յոր­դո­րեց Կ­րե­տէի հայ­կա­կան հա­մայն­քի ան­դամ­նե­րուն, ա­մուր հա­ւատ­քով եւ ան­խոնջ նո­ւի­րու­մով շա­րու­նա­կելու ի­րենց ըն­թաց­քը, նա­խան­ձախն­դիր մնալու մեր սրբա­զան ար­ժէք­նե­րուն եւ ազ­գա­յին ու ե­կե­ղե­ցա­կան կեան­քի հան­դէպ նոյն նո­ւի­րու­մով շէնց­նել հա­մայն­քա­յին ի­րենց կեան­քը: ­­Վե­հա­փա­ռը պատ­գա­մեց, որ ե­կե­ղեց­ւոյ հաս­տատ­ման 350ա­մեա­կի յո­բե­լեա­նը նոր հանգ­րո­ւան պէտք է նկա­տել` նո­րո­գե­լու հա­մար հա­ւա­տար­մու­թեան ի­րենց ուխ­տը եւ ե­կե­ղե­ցա­շէն ու ազ­գօ­գուտ ի­րա­գոր­ծում­նե­րով բա­րե­զար­դե­լու ազ­գա­յին-ե­կե­ղե­ցա­կան ան­դաս­տա­նը:
Պա­տա­րա­գի ըն­թաց­քին, ներ­կայ ժո­ղո­վուր­դը հնա­րա­ւո­րու­թիւն ու­նե­ցաւ համ­բու­րե­լու «­­Սուրբ ­­Յով­հան­նու ­­Կա­րա­պե­տ»ի մա­սուն­քա­կիր խա­չը, որ տօ­նախմ­բու­թեան ա­ռի­թով զե­տե­ղո­ւած էր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ։
Ա­րա­րո­ղու­թեան ա­ւար­տին, յա­ջոր­դեց ե­կե­ղեց­ւոյ շրջա­փա­կին մէջ զե­տե­ղո­ւած խաչ­քա­րի ս. ­­Միւ­ռո­նով օծ­ման եւ օրհ­նու­թեան կար­գը։ ­­Խաչ­քա­րը ե­կե­ղեց­ւոյ նուի­րո­ւե­ցաւ ­­Գա­րե­գին Բ. ­­Կա­թո­ղի­կո­սին կող­մէ:  ­­Նոյն օ­րը, քա­ղա­քի կեդ­րո­նա­կան հիւ­րա­նո­ցէն ներս, ծխա­կան խոր­հուր­դին կող­մէ կազ­մա­կեր­պո­ւե­ցաւ պաշ­տօ­նա­կան ճաշ­կե­րոյթ՝ ի պա­տիւ ­­Կա­թո­ղի­կո­սին, ո­րու ա­ւար­տին ­­Վե­հա­փա­ռը վերստին իր օրհ­նու­թիւնն ու պատ­գա­մը փո­խան­ցեց ներ­կա­նե­րուն:
Նոյն օ­րո­ւան ե­րե­կո­յեան, Ա­մե­նայն ­­Հա­յոց ­­Կա­թո­ղի­կո­սը հան­դի­պում­ներ ու­նե­ցաւ ­­Յու­նաս­տա­նի Ա.Գ. փոխ-նա­խա­րար ­­Մար­կոս ­­Պո­լա­րի­սի եւ ե­կե­ղեց­ւոյ 350ա­մեակի յո­բե­լեա­նին ա­ռի­թով Կ­րե­տէ ժա­մա­նած ուխ­տա­ւոր­նե­րուն հետ։