Հոգեւոր

ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՎՐԴ. ՓԱՇԱՅԵԱՆ ­Հո­գե­ւոր հո­վիւ ­Թե­սաո­նի­կէի ­Նախ­նա­կան ե­կե­ղե­ցին, ինչ­պէս գի­տենք, մեր ­Տի­րոջ՝ ­Յի­սուս Ք­րիս­տո­սի ­Համ­բար­ձու­մէն եւ ­Հո­գե­գա­լուս­տէն ետք շա­րու­նա­կեց իր գո­յու­թիւ­նը։ ­Հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րը ա­մէն ան­գամ հա­մախմ­բո­ւե­լով ա­շա­կերտ­նե­րուն...

Ս. Ծ­նուն­դով մենք մեր հան­դէպ Աս­տո­ւա­ծա­յին սի­րոյ եւ խնամ­քի խոր­հուրդն ենք տես­նում Յա­նուն ­Հօր եւ Որդ­ւոյ եւ ­Հոգ­ւոյն Սրբոյ. ա­մէն: ­Սի­րե­լի՛ բա­րե­պաշտ հա­ւա­տա­ցեալ­ներ, ­Սուրբ Ծնն­դեան եւ Աս­տո­ւա­ծա­յայտ­նու­թեան տօ­նի...

ՊԱՐԷՏ ՔՀՆՅ. ԽԱՉԵՐԵԱՆ Եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր լու­րե­րէն կը լսենք, թէ կլի­մա­յի ջեր­մաս­տի­ճա­նի հետզ­հե­տէ բարձ­րա­նա­լուն պատ­ճա­ռով, հիւ­սի­սի սա­ռոյց­նե­րը սկսած են հա­լիլ։ ­Պատ­կեր­նե­րը ցոյց կու տան,...

Ա­մե­նայն բա­րեաց աղ­բիւր Ա­մե­նա­կալ զԱս­տո­ւած փա­ռա­բա­նե­լու ե­րախ­տա­պարտ զգա­ցում­նե­րով, Ա­մա­նո­րի եւ Աս­տո­ւա­ծա­յայտ­նու­թեան կեն­սու­րախ եւ սուրբ տօ­նե­րուն առ­թիւ հայ­րա­կան սի­րով կ­՛ող­ջու­նենք ­Յու­նաս­տա­նի ­Հա­յոց ­Թե­մի մեր սի­րե­լի...

«ես ե­կայ որ կեանք ու­նե­նան եւ ա­ւե­լի լաւ կեանք» ( ­Յով­հան­նէս 10:10) ­Սուրբ ծնուն­դի տօ­նը ընդ­հան­րա­կան ե­կե­ղեց­ւոյ հայ­րե­րը կո­չե­ցին Աս­տո­ւա­ծա­յայտ­նու­թիւն, հիմ­նո­ւե­լով ­Մատ­թէոս ա­ւե­տա­րա­նի այն հա­տո­ւա­ծին վրայ...

Հայաստանեայց Եկեղեցին, Քրիստոսաբանութեան մէջ, կը հետեւի Աղեքսանդրիոյ Ս. Կիւրեղ Հայրապետի դաւանաբանութեան եւ բանաձեւին՝ «Մի բնութիւն Բանին Աստուծոյ մարմացելոյ»։ Սովորութիւն է, փոխանակ ամբողջ բանաձեւին նախադասութիւնը արտասանելու,  ...

­Յով­հան­նէս վրդ. ­Սաղ­տը­ճեան ­Հո­գե­ւոր ­Հո­վիւ ­Մա­կե­դո­նիոյ եւ Թ­րա­կիոյ Ա) ՍԱՀՄԱՆՈՒՄ Ա­ղօթք բա­ռով կը հասկ­նանք ձգտում մը, ո­րուն մի­ջո­ցով մարդ կը դի­մէ Աս­տու­ծոյ, կամ պատ­կե­րա­ւոր բա­ցատ­րու­թեամբ մը, ինչ­պէս...

Պա­րէտ քհնյ. ­Խա­չե­րեան Կեան­քը դպրոց է եւ մար­դը ա­շա­կերտ, մին­չեւ իր կեան­քի վեր­ջին օ­րը։ Այս խո­րի­մաստ տո­ղը դա­րե­րու ճամ­բոր­դու­թիւն կա­տա­րող ու­ղե­ւոր մըն է, որ վերջ­նա­կան կա­յան...

Ք­րիս­տո­նեա­նե­րը աշ­խար­հի ստեղ­ծու­մէն իսկ ա­ռաջ ընտ­րո­ւած են, որ­պէս­զի ըլ­լան սուրբ եւ ա­նա­ռատ։ Աս­տո­ւա­ծա­շուն­չին մէջ Աս­տո­ւած կը պա­տո­ւի­րէ ժո­ղո­վուր­դին՝ «­Սուրբ ե­ղէ՛ք, ո­րով­հե­տեւ սուրբ եմ ես,...

Ք­րիս­տոս ­Յա­րեաւ ի մե­ռե­լոց, Օրհ­նեալ է ­Յա­րու­թիւ­նը Ք­րիս­տո­սի ­Հայ­րա­կան օրհ­նու­թեամբ եւ Ք­րիս­տո­նէա­կան ­Յաղ­թա­նա­կի կան­չով կ­՛ող­ջու­նենք ձեզ եւ յատ­կա­պէս կը շնոր­հա­ւո­րենք այս ա­նու­նով միւ­ռո­նուած ճա­կատ­նե­րը... Հ­րա­շա­փառ է ­Յա­րու­թիւ­նը ­Տի­րոջ՝ դրօ­շը Ք­րիս­տո­նէու­թեան։...